Այս տողերով եմ արթնացել Զատկի և Մեռելոցի արանքում՝ գիշերը ժամը 3-ն անց կես։ Ես հեղինակային իրավունքը հարգող մարդ եմ ու հղում եմ փնտրում (թե՞ հղիչ) ամենից առաջ։ Եղբորս՝ Ստեփանի հետ
Կրթահամալիրի կենտրոնը, որ Երևանի Սուրբ Երրորդություն եկեղեցուց Րաֆֆու փողոցով է բաժանվում, Ճրագալույցի պատարագից հետո մեծ թվով սեբաստացի սովորողների, ուսուցիչներ, ծնողների ու բարեկամների համար արդեն երրորդ անգամ ավանդույթի ուժով դարձավ Ավետիսի
Մեր բարի հսկա Քրիստինե դաստիարակը, որ ինչպե՞ս էր հայտնվել կրթահամալիրում, Գեղարվեստի նախակրթարանում գտել էր իրեն ու պարգև էր դարձել բոլորիս համար, տնտեսուհի էր, դայակ, խոհարար, դաստիարակ. լսեցեք` խնամակալ էր` որպես մի բարի
Ճրագալույցի պատարագն ավարտվեց. Քրիստոս ծնաւ և յայտնեցավ, մեզ և ձեզ մեծ աւետիս... Այսօր տօն է սուրբ ծննդեան, աւետիս, Տեառն մերոյ եւ յայտնութեան, աւետիս, Այսօր արեւն արդարութեան, աւետիս, Երեւեցաւ ի մէջ մարդկան,
Ամենակրտսեր Բլեյանը Դավիթը չէ, և դա լավ է. Էդվարդ` Արամի որդի, Թաթոսի թոռ և Էդվարդի ծոռ Բլեյանը 2015-ի փետրվարին կդառնա երկու տարեկան: 2015-ի հունվարի 3-ին Դավիթն այցելեց իր կրտսեր եղբորը:
— Դավիթ Բլեյան, արի՛, արի այստեղ նստի, կողքս, հասկանանք, մեկ է, դու ես որոշելու, ինչո՞ւ ես փախչում: – Չէ՛, ես չեմ որոշելու… – Բա ո՞վ է որոշելու: – Դու ես
Այդպիսին թող լինի 2015-ը, որի երկրորդ օրն է այսօր, 365 օրերից։ Նազենի աստղ Հովհաննիսյանն է այցելել իր քեռուն ու Լիլիթ աստղ Բլեյանը` Սոնուլիկի հետ։ Դավիթն ու Սոնուլիկը իրենց ստեղծած խաղաշխարհի
Շնորհավոր Նոր տարին, որ ոչ թե եկավ, այլ սկսվել է ընդամենը. մեկ օր չէ՝ 365 օր է… Հունվարի 1-ը, սիրելի, հարգելիներս, սեբաստացի ու ոչ սեբաստացի, ծանոթ ու անծանոթ, նոր` այս
Այո, ճիշտ եք նկատել, ես մաղթանք-շնորհավորանքների, առավել ևս՝ Ամանորի առիթով կամ Սուրբ Ծննդի, սիրահար չեմ: Սուրբ Ծննդի հետ կապված ամեն ինչ կարծես կանոնի է բերված և դա լավ է. մեկ
Իսկ ինչո՞ւ սպասենք… Չնայած օրվա հետ կապված բոլոր սպասելիքները արդարացան-կատարվեցին։ Լիքը օր եղավ, այնպես որ օրագիր չի դառնա իմ ասելիքը, այլ մամուլի օրվա հաղորդագրություն։ Գնացինք։ Դեկտեմբերի 29-ի առավոտյան տանից դուրս եկա՝