Այդպիսին թող լինի 2015-ը, որի երկրորդ օրն է այսօր, 365 օրերից։
Նազենի աստղ Հովհաննիսյանն է այցելել իր քեռուն ու Լիլիթ աստղ Բլեյանը` Սոնուլիկի հետ։ Դավիթն ու Սոնուլիկը իրենց ստեղծած խաղաշխարհի մեջ են, ինձ համար էլ մի ուրիշ երանություն է Նազենի-Լիլիթի հետ անշտապ-կարևոր-կոնկրետ խոսել 2014-2015-ի ամենակարևոր բաների մասին։ Երեկ երեկոյան Էդիտա-Տաթևն էին մեր տանն ստեղծել այս միջավայրը… Ամանորյա արձակուրդային օրերն այսպիսով իմաստավորվում են։
Ուշադիր կարդացի 2014-ի դեկտեմբերի 30-ի, 31-ի, 2015-ի հունվարի 1-ի գրերը… Շարունակում-լրացնում եմ` կոնկրետացնելով գլխավորը. բեկում, այո՛, 2015-ում… Հենց անձնական կյանքում` Տաթև ու Աննա Բլեյանների, Էդիտա և Նազենի աստղ Հովհաննիսյանների, իմ եղբայր Առնոլդ Բլեյանի: Մարդը երջանիկ է, երբ երջանիկ է ընտանիքում: Բեկում, որ ստեղծեն իրենց ընտանիքը, որում իրենք երջանիկ կլինեն: Մնացած ամեն ինչ, մեզ տեսանելի է, նրանք ունեն։
Գիշերվա վերջին պահերուն լռին,
Ձայներ ու լույսեր հանկարծ կմարին
Եվ բեհեզներովն կապույտ կամարին,
Պճնված աշխարհ կու գա նոր տարին:
Միսաք Մեծարենց