Այդպիսին թող լինի 2015-ը, որի երկրորդ օրն է այսօր, 365 օրերից։

Նազենի աստղ Հովհաննիսյանն է այցելել իր քեռուն ու Լիլիթ աստղ Բլեյանը` Սոնուլիկի հետ։ Դավիթն ու Սոնուլիկը իրենց ստեղծած խաղաշխարհի մեջ են, ինձ համար էլ մի ուրիշ երանություն է Նազենի-Լիլիթի հետ անշտապ-կարևոր-կոնկրետ խոսել 2014-2015-ի ամենակարևոր բաների մասին։ Երեկ երեկոյան Էդիտա-Տաթևն էին մեր տանն ստեղծել այս միջավայրը… Ամանորյա արձակուրդային օրերն այսպիսով իմաստավորվում են։

Ուշադիր կարդացի 2014-ի դեկտեմբերի 30-ի31-ի, 2015-ի հունվարի 1-ի գրերը… Շարունակում-լրացնում եմ` կոնկրետացնելով գլխավորը. բեկում, այո՛, 2015-ում… Հենց անձնական կյանքում` Տաթև  ու Աննա Բլեյանների, Էդիտա և Նազենի աստղ Հովհաննիսյանների, իմ եղբայր Առնոլդ Բլեյանի: Մարդը երջանիկ է, երբ երջանիկ է ընտանիքում: Բեկում, որ ստեղծեն իրենց ընտանիքը, որում իրենք երջանիկ կլինեն: Մնացած ամեն ինչ, մեզ տեսանելի է, նրանք ունեն։

Գիշերվա վերջին պահերուն լռին,

Ձայներ ու լույսեր հանկարծ կմարին

Եվ բեհեզներովն կապույտ կամարին,

Պճնված աշխարհ կու գա նոր տարին:

 

Միսաք Մեծարենց

 

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Բաժակ ենք բարձրացնում խաղաղության․․․ Կենաց․․․

Կեցցե Հարավը սեբաստացիական՝ Շամիրամ Պողոսյանի դպրոց—պարտեզը, իր համայնքով՝ մեծով—պստիկով, սկսած յուրաքանչյուր երկու տարեկանից. թվում է՝ Հոգատարության ուսումնական նախագծի, նրա ցուցադրություն—հանգանակության երեկվա տոնավաճառին ներկա էր հարավի մեր 2-11 տարեկանների ամեն մի ծնող… Այսպիսի՜ համերաշխություն՝ «Սեբաստացիներ»

Ա՜խ, գարուն է, ջա՜ն, գարուն է…

Իմ գիրը հիմա գրվում է արագ, ավելի ու ավելի արագ, մինչև մեկ ժամում… Ստուգում եմ. այս անգամ՝ 50 րոպե։ Հա՛մ ընթերցանությունից է առանձնացված, հա՛մ քիչ եմ կարդում, հա՛մ… դադարներն են

Բարով եք եկել «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, եղբայրք պատվական

Ողջունում եմ Աղասի Մարգարյանի մուտքը կրթահամալիր՝ որպես mskh.am-ի խմբագիր, լավ կրթություն ստացած պատմաբան հասարակագետի, ով զբաղվել-զբաղվում է քաղաքագիտությամբ… Աղասու, նրա ծննդավայր Գուսանագյուղի մասին ես պատմել եմ ու հիմա էլ հիշում