Անունդ փարոս եղավ իմ կյանքում…
Անունդ թող փարոս լինի ինձ Սուտ կյանքի և դառը մահու դեմ… Վահան Տերյան Փոս փորողը փոսն է ընկնում՝ իր փորած փոսը, և դա լավ է: Իմացիր, որ քո համար ես
Անունդ թող փարոս լինի ինձ Սուտ կյանքի և դառը մահու դեմ… Վահան Տերյան Փոս փորողը փոսն է ընկնում՝ իր փորած փոսը, և դա լավ է: Իմացիր, որ քո համար ես
Պետական կրթական ծրագիրը իրական կյանքում հենց հանդիպում է դժվարության, ասենք ամեն օր`դասարանում, նույն պահանջ-պայմանն է ներկայացնում` մի խանգարիր, եթե չես օգնում, չես կարող օգնել… Մեր հեղինակային կրթական ծրագիրը՝ իր հիմնադիր
Լինում է այսպես՝ գիշերով արթնանում եմ պատմելու ցանկությունից… Այնքան բնական է հիմա իմ երեկվա՝ մի գիշեր նստվածք տված, փրփուրից, առօրեականությունից զատված զիլ ձայները օրագիր բերելը, որ մի քիչ էլ սիլի-բիլի
Դաստիարակությունը զրույց է. զրույցը՝ առաջին հերթին դիմացի մարդուն հասկանալու փորձ… Լիլիթ Բլեյանն իր վերջին համերգ-ճամփորդությունից Մոսկվայի գրախանութից ընթերցարան է բերել ինձ. հայտնի հեռուստահաղորդավար Անդրեյ Մաքսիմովի՝ նրան արդեն հաջողություն բերած «Ինչպես
– Ինչո՞ւ ա ջուրը թրջում մարդկանց մազերը… հայրիկ… Ինչո՞ւ ա ջուրը վերևից թափվում, ինչո՞ւ ա ջուրը ձեռքիս շիրան մաքրում-տանում,- լողավազան է մտել մարմելադ նոր կերած Դավիթը: – Ինչո՞ւ ա ջուրը
«Մանկավարժության մեջ ես մի սկզբունք ունեմ. չպատասխանել այն հարցերին, որոնք մարդու մոտ չեն առաջանում…» Աղբյուրը՝ ArtTV
Տաթև Հարությունյանն իմ ուշադրության, օրվա իմ պատումի կենտրոնում է երկու պատճառով. նախ, որ դիմել է մրցութային-ներառող համակարգով կրթահամալիրի հեղինակային մանկավարժությամբ զբաղվողների հավաքանու լիիրավ անդամ դառնալու: Եվ, իհարկե, Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցի
— Դավիթ, ժամը երեքն է,- պատանդի վիճակում, դատապարտվածի նման խնդրում եմ ես. — Լավ չէ, որ ժամը երեքն է, լավ կլիներ՝ երկուսը լիներ գիշերվա: Հետո կլինե՞ր երեքը գիշերվա, հետո՝ չորսը գիշերվա,
Մեդիայում նյութի-հարցազրույցի-լուրի ընտրությունը ես կատարում եմ ըստ թեմայի, դրա նկատմամբ իմ ունեցած վերաբերմունքի, անկախ անձի նկատմամբ իմ վերաբերմունքից։ Այս տեսանյութը և «եռատոնին» վերաբերող էլի նյութեր բաց չեմ թողնում. ուզում եմ հասկանալ՝
Ինձ շատ դուր եկան մեր վրացիները՝ երիտասարդ կամ միջին տարիքի, կենսուրախ, բոլորը Հայաստանում, Երևանի Բանգլադեշում, կրթահամալիրում առաջին անգամ են՝ մեր գործընկեր Վիկտորյա Բալավաձեին չհաշված: Իսկական գործուն հայ-վրացական հանրակրթական կամուրջներ: Երբ