Իսկ բանն ասա՞նկ է, կամ խոսքը՝ գո՞րծ…
Նախ, ես իմ չորս բաժակ ջուրն եմ խմում ամեն առավոտվա, հետո կիտրոնի ջուրը… Արանքում ես պատմում եմ իմ օրվա մասին, ուտում (վայելում) իմ բաժին խաղող-սալորը, հետո՝ սուրճի հետ, Արմինեի ու
Նախ, ես իմ չորս բաժակ ջուրն եմ խմում ամեն առավոտվա, հետո կիտրոնի ջուրը… Արանքում ես պատմում եմ իմ օրվա մասին, ուտում (վայելում) իմ բաժին խաղող-սալորը, հետո՝ սուրճի հետ, Արմինեի ու
Թուրքերի կենսունակության ապացույցներն են իրենց պատմությունն ու ներկան, ժամանակակից Թուրքիայի Հանրապետությունը… Հետևեք Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի գործողություններին, հայտարարություններին, թեկուզ, Թուրքիայի արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների այս՝ Թուրքիայի համար ինչ-որ առումով դրամատիկ փուլում…
Ողջունում եմ Աղասի Մարգարյանի մուտքը կրթահամալիր՝ որպես mskh.am-ի խմբագիր, լավ կրթություն ստացած պատմաբան հասարակագետի, ով զբաղվել-զբաղվում է քաղաքագիտությամբ… Աղասու, նրա ծննդավայր Գուսանագյուղի մասին ես պատմել եմ ու հիմա էլ հիշում
Ավագ դպրոցում “Teach Surfing” նախագծի մեկնարկին հետևեցի ընթերցարանի այս կողմից՝ վայելելով բաց-թափանցիկ միջավայրի առավելությունները. Մարթա Ասատրյանի մեկնաբանություններն ինձ լիուլի բավարար էին, ինչո՞ւ խանգարել… Ես հաճախ եմ օգտվում դիտորդի այս կարգավիճակից,
Իմ օրագրի մեծացող պատմությունը հաստատությանը բնորոշ որակներ է բերում, խնդիրներ հարուցում… Ես վտանգները տեսնում եմ ու դեմն առնելուն ուղղված գործողություններ մշակում… Շատ չէ՞ ծավալուն՝ օրագրի համար, նկարառատ այնքա՜ն, որ կարող
…. Իսկ Երեւանի «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանն այս թեման[1] արհեստական է համարում՝ ընդգծելով, որ իր համար առաջնայինը երեխաների անվտանգության հարցն է: «Ինձ թվում է՝ մենք բոլորս արհեստական խոսակցության
Օրագրի ուշադիր ընթերցողը հետաքրքրվում է իմ տոնական փոստով. ուզում է, որ ես առանձնացնեմ դրանից ամենա…, տեղին բառ եմ փնտրում՝ ամենա…, ու չեմ գտնում: Շնորհակալ եմ յուրաքանչյուրին, ով այս առիթը՝ ուսուցչի
«Փաստ է, որ տնտեսությունն առաջ է ընթանում: Փաստ է, որ մենք աճ ունենք: Փաստ է, որ անցած տարվա համեմատ՝ աշխատավարձերն ավելացել են: Փաստ է, որ մենք ստեղծել ենք 60.000 նոր
— Ինձ ասեք Դավիթ հնդկահավ, էնքա՜ն վատ բառեր եմ ասել, որ հնդկահավ եմ դարձել… — Ես մայրիկի հնդկահավն եմ, իսկ քույրիկի՝ ֆլամինգոն… Հա, իսկական ֆլամինգո-հնդկահավ, որ արագ հավաքում է մայրիկից
Դավիթ Բլեյանն ինչ համով-լավ ուտելու բան տեսնում է տանը, ուրախանում է. — Ուզում եմ տանեմ ընկերներիս հետ ուտեմ… Ու տանում է՝ սալոր, խնձոր, ձմերուկ, դեղձ… շոկոլադ… — Քիչ ա, մա՛մ,-