…. Իսկ Երեւանի «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանն այս թեման[1] արհեստական է համարում՝ ընդգծելով, որ իր համար առաջնայինը երեխաների անվտանգության հարցն է: «Ինձ թվում է՝ մենք բոլորս արհեստական խոսակցության մեջ ներքաշվեցինք: Ես, օրինակ, էական եմ համարում այն հարցը, թե այդ երեխաները, որ նստած են դպրոցում, դասի ժամանակ արկերից պաշտպանվա՞ծ են այսօր: Այն, որ առանձին դասեր բաց են թողնվում, դա կարող է լավ օրերում բերքահավաքի պատճառով լինել, համայնքը ունենար խնդիրներ, դպրոցը ներառվեր… Դպրոցը հետո կարող է անհատական պլան կազմելով լրացնել բաց թողածը: Օրինակ ես՝ որպես կրթահամալիրի տնօրեն, երեխայի՝ դպրոցում գտնվելու ընթացքում կրում եմ պատասխանատվություն նրա անվտանգության համար, հիմա գյուղի դպրոցում սովորողների անվտանգության համար պատասխանատվություն կրո՞ւմ է որեւէ մեկը: Ինձ համար մնացած խնդիրները դպրոցի խնդիրներ են, եւ լավ կլինի՝ այդ իրավասությունները լիարժեք դպրոցը օգտագործի, որ, այսպես ասած, սահմանային կրթություն, սահմանային դպրոց չլինի»:

Հոդվածը ամբողջությամբ` «Հայկական ժամանակ»-ում:

 

[1] ՀԺ-ն անդրադառնում է ՀՀ ԿԳ նախարար Արմեն Աշոտյանի ֆեյսբուքյան հրապարակմանը, որ սահմանամերձ գյուղերի այն դպրոցներում, որտեղ լարվածության պատճառով դասերն ընդհատվել էին, նախարարության նախաձեռնությամբ կկազմակերպվեն լրացուցիչ դասընթացներ՝ Հայաստանի լավագույն մասնագետների մասնակցությամբ:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ադրիանայի ծամակալի ու թունոտ բաների մասին

Երևանյան քննչական մեկուսարանը և հիվանդանոցը բանտի են նման՝ յուրահատուկ հոտով գաղջ (չօդափոխվող), երկա՜ր ձգվող միջանցք՝ ձախ ու աջ կողմերում՝ դռներով խուլ, խցերով… Պառկի, հիվանդ ես, կալանավոր ես, պառկի-նստի-ընդունի… — Մենակ

Չափե՞նք մեր ազնվության մակարդակը

Հայաստանի 2015 թ. պետական բյուջեով հազար յոթանասուներկու ծառայական մեքենա է պահվում այն դեպքում, երբ մեր պետական բյուջեի հարյուրապատիկն ունեցող Դանիայում պահվում է ծառայական ընդամենը քսաներեք մեքենա: Այո, քսաներեք… Եվ դեռ

Վազգեն Սարգսյան սուպեր անձը

Վերադարձել եմ «խավարի վրայով» ցատկածի պես: Այսպես, 18-20 տարի հետ` 1995-1997թթ, խավարի՞ վրայով, թե՞ դեպի խավար, խավարից խավար… Էլ ի՞նչ ցատկ, ի՞նչ վերադարձ եմ կատարում ես… Շարունակեմ, ավարտեմ պատմությունն իմ