Ափսոս, որ մարտի 8-ին կինը կնոջն ավելի հաճախ թանկ-էժան-անվճար ծաղիկ նվիրելուց այն կողմ չանցավ… Կանանց իրավունքի համար պայքարի օրվա որևէ հետաքրքիր նշույլ-ներկայության ես չհանդիպեցի Յուլիսիս-Դավթի հետ իմ շրջագայության-թափառումի ողջ օրվա
Իսկ ես մաքրվեցի-խաղաղվեցի. լավ էր, որ իմ քույրիկներ Նազենիների՝ աստղ ու կրտսեր, Սուսան և Էդիտ Հովհաննիսյանների հետ մեր Նեկտարենց հյուր եղա: Որքա՜ն կարևոր ժամանակ անցկացրի Դավթի հետ տիկին Ֆրիդայի՝ Տիգրան
Սովորեցրեք ձեր սեփականը. ի՜նչ պարզ խորհուրդ է տալիս էս մեր ամերիկացի Հոլթը: Ինչքան մեծահասակ տատիկ-պապիկ կա՜, մեկը՝ իմ եղբայր Ստեփանը, որ «պարապությունից մեռնում ա»… Սովորեցրե´ք աջ ու ձախ, համեցեք կրթահամալիրի դպրոց-պարտեզներ
Արթնացա պատմելու-գրելու պահանջով. Սուսան Մարկոսյանի «Դպիրը» գարնանային՝ Սուսան Հովհաննիսյան թարգմանիչով (թե չէ Նազենի Հովհաննիսյան ա՜ստղ), Էմանուել Ագջոյանհեղինակով ու իմ միշտ սիրելի Փոյայով,mskh.am-ի գլխավոր էջը՝ իր մանկավարժական ամենշաբաթյա սեմինարի ու Արման Երանոսյանի
Հոբելյանները, ծննդյան օրերը, հիշատակի և այլ օրերը առիթ են ինձ համար, առիթ ընդամենը… Դավիթ Բլեյանը շատ է գործածում՝ «հանկարծ»-ը. «Հանկարծ լվացքի մեքենայի վրա չիշիկ չանեմ… Հանկարծ ճաշի ամանը շուռ չտամ
Վերադարձել եմ «խավարի վրայով» ցատկածի պես: Այսպես, 18-20 տարի հետ` 1995-1997թթ, խավարի՞ վրայով, թե՞ դեպի խավար, խավարից խավար… Էլ ի՞նչ ցատկ, ի՞նչ վերադարձ եմ կատարում ես… Շարունակեմ, ավարտեմ պատմությունն իմ
Կիրակին, ինչպես կիրակի, սկսվեց Դավիթ Բլեյանով, որ այսօր էլ երկա՜ր քնեց, սենյակից-սենյակ, մահճակալից-մահճակալ անցումով, իր նշանավոր դարձած հարցով. – Հիմա, որ կիրակին եկել է, ուզում է, որ Դավթի համար ի՞նչ
Իսկ այս շաբաթ երեկոն Նազենի աստղ Հովհաննիսյանի հետ նախատեսված էր. ես, Արմինեն ու Դավիթը պատրաստվել ենք օրվան. մտերմիկ-հարազատական իդիլիա-միջավայրում, անշտապ, գլխավորը` որ մարդկային վայելքին անգամ պատահարը չի խանգարում: Բոլորս պահքի
Շաբաթ ցերեկը մտերմիկ աշխատանքային միջավայրում, կրթահամալիրում, Սուսան Մարկոսյանի, Նառա Նիկողոսյանի, Գևորգ Հակոբյանի, Աիդա Պետրոսյանի…. Աշոտ Տիգրանյանի հետ, լավ է, կենտրոնացել ենք մայիսյան ստեղծագործական հավաքի, «Տիգրան Հայրապետյան» օրերի հասարակագիտական ստուգատեսի օրինակով, ստուգատեսների՝
Դավիթ Բլեյանն ավելի ու ավելի դժվար է արթնանում. իմ ու Արմինե մայրիկի լարումը գործին վնասում է: Ես կարողանում եմ վեհությունը հայրական-տնօրինական պահպանել… – Դավիթ ջան, ուշ է, տես, 8:00-ն է,