Ափսոս, որ մարտի 8-ին կինը կնոջն ավելի հաճախ թանկ-էժան-անվճար ծաղիկ նվիրելուց այն կողմ չանցավ… Կանանց իրավունքի համար պայքարի օրվա որևէ հետաքրքիր նշույլ-ներկայության ես չհանդիպեցի Յուլիսիս-Դավթի հետ իմ շրջագայության-թափառումի ողջ օրվա ընթացքում, չհանդիպեցի և մեդիա աշխարհում հայկական… Այնպես ուզում էի… Մեր արմանք-զարմանքը Լեոնտևն է ու ապրիլ 6-ին սպասվող մյո՞ւս սարսափը՝ Ալեգրովայի տեսքով… Երեկոյան 7-ից 10-ի արանքում TV-ում մոնիտորինգ եմ անում. ախր, հանրապետություն է՝ կանանց տասնյակ, մեկը մյուսից կենսական խնդիրներով, մեծ ու փոքր, լուծելի, բարձրաձայնելի հարցերով, ու… ահա գագաթը մեր շնորհավորանքի՝ Լեոնտև… Այնպես չէ, որ ես ինձ երաժշտագետի կամ ճաշակավորի տեղ եմ դրել, բայց սա վայրենություն է. սա ի՞նչ կապ ունի, սա կապ չունի երաժշտության հետ… Մամա ջան, կարող է ես այս աստիճանի ապուշ եմ, բայց չեմ հասկանում, թե այս «Արամ Խաչատրյան» լեփ-լեցուն դահլիճը, հազար ներողություն, ինչո՞վ կամ ինչո՞ւ է ծափահարում, ի՞նչն է հավանել… Դավիթը քաքիկից հետո նայում է նստակոնքի մեջ ու՝ յա՜խկ… Հազար ու սրտանց ներողություն, ես, իսկապես, հասկանալու պահանջ ունեմ… Ես ներշնչանքի այս աստիճան տրվող չեմ, որ չհասկանամ ու ծափահարեմ…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Փողոցի քաղաքականացումը փաստ է

Բանգլադեշից հեծանվավարի ամբողջ արդուզարդով քշեցի Բաղրամյանի Շարժման տարածք… Հասա  40 րոպեում… Շուշան Բլեյանի հետ, իմ հեծանիվի շուրջը բռնած՝ Բաղրամյանում ենք, շարժման մի դիրքում, որտեղից փողոց մտնող խմբերը տեսանելի են… Ինձ հետաքրքիր

«Այո»-ն «այո»-ի և «ոչ»-ը «ոչ»-ի տեսքով…

Հայաստանի, կրկնում եմ, Հայաստանի Տավուշի մարզի Բերդավանը, Դովեղը, Նոյեմբարյանը, Պառավաքարը… 2015թ. սեպտեմբերի 24-ին տևական ռմբակոծվում են ադրբեջանական զինուժի կողմից այնպես, որ Բերդավանում քաղաքացիական բնակչությունից՝ երկու, Պառավաքարում մեկ զոհ կա, վիրավորներ