Հաստատ է իմ, մերոնց, Բլեենց ճակատագրում մի բան՝ 1829-ին սուլթանական Թուրքիայի Բայազետ գավառից Բլե իշխանը՝ մեր նահապետը, իր քոչով, այդ թվում՝ իր որդի Պետրոս հզոր իշխանով, բռնեց մեկ տարի արդեն
Newsbook.am 08.04.2015թ. Հավանության արժանացնելով պարտադիր 12-ամյա կրթության օրենքի նախագիծը` փոխանակ ազատվելու հին, պարսավելի բարքերից, վերադառնում ենք հետխորհրդային շրջան, այն է` կեղծիքի, ձևականության և պարազիտիզմի շրջան: NewsBook-ի հետ զրույցում այս մասին
Լսո՞ւմ եք, տեսնո՞ւմ եք, վայելո՞ւմ եք անձրևն այս անընդհատ. ի՜նչ անձրև է… Քնեցի՝ անձրևում էր, արթնացա՝ ժամը երեքն է գիշերվա, անձրևում է անվերջ… Ես պատմում եմ ձեզ իմ օրը: Աշխարհի
Ամառային դպրոցները կրթահամալիրի հուլիսի մեջ, տեսեք, իրենց որքա՜ն լավ են զգում, անգամ, համաբանգլադեշյան-համաքաղաքային այնպիսի իրադարձություն, ինչպիսին կրթահամալիրի ավագ դպրոցների շրջանավարտների վկայականների հանձնման հանդիսությունը և Աննա Բլեյանի՝ իմ եղբայր Ստեփանի սքանչելի
Մետրո շատ ենք սիրում՝ ես էլ, Դավիթ Բլեյանն էլ, որ մոտենում, ավելի է մոտենում չորս տարեկանին՝ ավելի ու ավելի հեռանալով 3 տարեկանից. – Ամեն օր մոտենում եմ, ամեն օր հեռանո՞ւմ,- հարցնում
Երևանյան մետրոն էլ իր այս տեսքով կարծես ցուցադրական ուսումնական վարժասարք լինի… 1981թ. գործարկման պահից այսքան տարի՝ անշարժ-ավարտուն… Այսպես էլ ապրում ենք… Ես խուսափում եմ «Զորավար Անդրանիկ» կայարանից, որքան էլ այն հարմար
Կրթահամալիրի փորձարարական-հետազոտական միավորման հեղինակային հանրակրթական ծրագրեր մշակող, կազմակերպող և տարածող բաց համակարգում Զառա Ոսկանյանը տեխնոլոգ-ուսուցիչ՝ տեխնոլոգիական հանրակրթական դասընթացների կազմակերպիչ է Դպրոց-պարտեզում: Դասընթացներ է վարում Հիմնական դպրոցում, Դպրոց-պարտեզում՝ 4-5-րդ դասարաններում՝ «Տեխնոլոգիա»,
Ես պարբերաբար մոտենում եմ անթույլատրելի տեղում լողացող երեխաներին, որոնց մեջ կյանք կա… «Թույլատրվածի»՝ անշարժության, անկենդանի, արհեստականության շրջանակ է պարտադրում քաղաքացիական Շարժմանը՝ պայքարի տարերքին տրված երիտասարդներին «յոլայի» օրվա մեր իշխանությունը՝ իր
Պատմելս եկավ առտու 5-6-ի արանքում, վերնագիրը բաց եմ թողնում. վերնագիրը՝ վերջում: Լինում է, որ վերնագիրը դնում եմ օրվա գրի թողարկումից առաջ, վերջին պահին… դեռ ինչքա՜ն ժամանակ կա… Երեկ ժամը 5-ին
— Դավիթ, ձկան պոչ կուտե՞ս: — Մայրիկ, շան պոչ կուտե՞ս: — Դավիթ ջան, անջատիր էդ հիմար մուլտիկը, մայրիկը կբարկանա: — Չի կարա, ես մայրիկին կծեծեմ: Իմ էլեկտրոնային փոստը՝ տոնական, զատկական,