«Մանկավարժության մեջ ես մի սկզբունք ունեմ. չպատասխանել այն հարցերին, որոնք մարդու մոտ չեն առաջանում…» Աղբյուրը՝ ArtTV
Տաթև Հարությունյանն իմ ուշադրության, օրվա իմ պատումի կենտրոնում է երկու պատճառով. նախ, որ դիմել է մրցութային-ներառող համակարգով կրթահամալիրի հեղինակային մանկավարժությամբ զբաղվողների հավաքանու լիիրավ անդամ դառնալու: Եվ, իհարկե, Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցի
— Դավիթ, ժամը երեքն է,- պատանդի վիճակում, դատապարտվածի նման խնդրում եմ ես. — Լավ չէ, որ ժամը երեքն է, լավ կլիներ՝ երկուսը լիներ գիշերվա: Հետո կլինե՞ր երեքը գիշերվա, հետո՝ չորսը գիշերվա,
Մեդիայում նյութի-հարցազրույցի-լուրի ընտրությունը ես կատարում եմ ըստ թեմայի, դրա նկատմամբ իմ ունեցած վերաբերմունքի, անկախ անձի նկատմամբ իմ վերաբերմունքից։ Այս տեսանյութը և «եռատոնին» վերաբերող էլի նյութեր բաց չեմ թողնում. ուզում եմ հասկանալ՝
Ինձ շատ դուր եկան մեր վրացիները՝ երիտասարդ կամ միջին տարիքի, կենսուրախ, բոլորը Հայաստանում, Երևանի Բանգլադեշում, կրթահամալիրում առաջին անգամ են՝ մեր գործընկեր Վիկտորյա Բալավաձեին չհաշված: Իսկական գործուն հայ-վրացական հանրակրթական կամուրջներ: Երբ
Դիմում է առավոտ կիրակիով ինքնուրույն ու շուտ արթնացած Դավիթ Բլեյանը, ով առանձնացել է իր մեքենաներով, կտրվել ամենքիցս ու ամենից՝ իր մեքենաները նորոգելու կարևորությամբ. – Ես վարպետ եմ, ինձ մի՛ խանգարեք, ձեր
«Չեմ ուզում կենտրոնանալ ազատամարտիկ երևույթի վրա,-անդրադառնալով Բերձորում Հիմնադիր խորհրդարանի անդամների նկատմամբ կատարված բռնության դեպքին՝ այսօր նշեց Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանը։- Քաղաքացիներ էին, ովքեր մեկնել էին Արցախ՝ որոշակի նպատակներով։
— Հայրիկ, կախարդական գուլպան ինչո՞ւ գնաց…- հարցնում է գործով տուժող մեր Դավիթ Բլեյանն ավտոմեքենայում, օրվա վերջին, երբ մենք հանդիպել ենք վերջապես՝ իմ սանիկ, մեր սիրելի երաժիշտ-կոմիտասագետ Արթուր Շահնազարյանին այցելելու համար:
«Ցտեսություն» ծեսին, որ Սողոմոն Վարդանյանի համերգով մեկնարկեց Ավագ դպրոցում, միացավ և մեր ընտանիքը. Ձմեռ պապի կախարդանքի ուժի մարմնացում Գուլպան մեկնեց… Այսօր առտու 04.00, երբ ես մտա մեծ աշխարհի իմ անկյունը,
Դավիթ Բլեյանի հետ կիրակի կարևոր որոշում ենք կայացրել: Նախ՝ հիմնել ենք ավտոնորոգման արհեստանոց. Ստեփան հորեղբայրը չգիտի, բայց իրեն ենք հանձնելու այդ գործի զարգացումը, ինձանից ի՜նչ վարպետ: Բայց երկուսով՝ ես ու