Օրը՝ հուլիսի 3-ը, բաց է. ես այն սկսում եմ պատշգամբում. դիմացս, դեպի Շուշանի սենյակ, Նորքի բլուրն է՝ իր հեռուստաշտարակով։ Երեկ երեկոյան 11-ին մոտ Բաղրամյան պողոտայից հեծանվով գալիս էի. Սայաթ-Նովա-Խանջյան ճանապարհից
Գրիգոր Խաչատրյանին է պատկանում թևավոր դարձած խոսքը. «Կրթահամալիրում մենք չենք աշխատում, մենք ապրում ենք»… Իրեն, իհարկե, ասածը չի վերաբերում՝ հիմա նա աշխատել է ուզում ընդամենը… այն էլ առողջությունը չի ներում. ինչ
Հունիսի 30-ը՝ այնքան լեցուն գործերով, թվում է՝ չպիտի ավարտվեր… Դեռ ժամը 18.00 էլ՝ կառավարման խորհրդի նիստ՝ մեկը մյուսից տարողունակ հարցերով. թվում է՝ մարսված-յուրացված, խնամքով նախապատրաստված, հիմնավորված նախագծերով: Ահա ինչու` մեր
Ամեն բառ մի աշխարհ է Դավիթ Բլեյանի համար: — Հայրիկ, ի՞նչ է ավազանը, որ դու ասում ես՝ Դավիթը լողա ջրավազանում… — Ավազանը ջուր է ամբարում՝ ջրամբար է, ջուր է հավաքում,
Սեբաստացի Գոռ Ղազարյանը, իմ քույր Էմմայի թոռնիկը, դարձավ 6-րդ դասարանցի ու շարունակում է հիացնել ինձ. երեկ ամբողջ օրը Դավիթն Օհանավանում անցկացրեց Գոռի հետ, Գոռի կողքին, Գոռի խնամքով… Ինչպե՜ս էր Գոռը
«Դժվար է դառնալ անդիմադրելի հմայիչ, եթե դու ծույլ ես»… Իմ կիրակնօրյա գիրը սկսում եմ միայն կնոջ ասված-ասվելիք արտահայտությամբ: Էն էլ ի˜նչ կնոջ` Սոֆի Լորենի, ումով մշտապես հիացել եմ: Սիրեցի Կարապի
— Ծիրանագույն, նշանակում է ծիրանի գույն,- բարձրաձայն հայտնագործում է կամ ինձ ուսուցանում-իր գիտելիքներով ներկայանում Դավիթ Բլեյանը… — Մեր դրոշի գույնն է ծիրանագույնը,- շարունակում է… — Չեմ ուզում երեք գույն, կապույտն
Միայն լսեք՝ ինչպե՛ս է Դավիթ Բլեյանը կրկնում Բաղրամյանի Շարժման կանչերը… Ճոճվել ուզեց երեկոյան մեր տղան. ճոճվում ու Շարժման մասին հնարավոր բոլոր հարցերը տալիս է… — Ի՞նչ ասել է երիտասարդ… Ինչո՞ւ են հավաքվել
Ամեն օր՝ արդեն 370-րդ անգամ (իմ գիրը հաշվիչ ունի), մեկ տարին անցկացրած կրթահամալիրի տնօրենի բլոգն իր պատմությունն ունի՝ օրվա դեպքերով, իրադարձություններով, «չի կարող պատահի»-ներով, դժվարություններով… Երեկ Սուսան Մարկոսյանը հանկարծ առողջական խնդիր
Այս օրվա գիրը առավոտվան թողնելու չէ. թարմ-հավեսով պիտի ասվի, իսկ գիշերը օր կփոխի… Կեսգիշեր է: Քիչ առաջ ես վերադարձա քաղաքն այս օրերին բռնած միտինգավորների բանակումից: Այնքա՜ն կյանք կար Բաղրամյան պողոտայի