Արմինեն շաբաթվա ընթացքում իմ խաթեր ոտքի վրա էր մնում, դրանից իր հիվանդությունը, ավաղ, խորացավ… Առանց հարազատական դեսանտի գլուխ չես հանի. ի՜նչ լավ է, որ մարդ այսպիսի հարազատներ ունի… Իմ օրագրի
Դե, Դավիթ Բլեյանն էլ, ինչպես ինքն ասաց, օգնել է լողափին իր կողքին հայտնված գեղեցկուհուն, հակաարևային քսուք քսել Մարիամ գեղեցկուհուն անհասանելի տեղերում… Դավիթը սա արել է ու կանի սիրով: Ժամանակին, դեռ ջուրը
Հեծանիվը բարդացրել է իմ, Դավթի ու Արմինեի կյանքը… Իմացե՛ք, առավոտյան պատշգամբից ինձ ճանապարհելուց հետո Դավիթը, ըստ Արմինեի, դառնում է անկառավարելի… Ցուցադրաբար կեղտոտում է ոտքերը, ծնկները քսում պատշգամբի գետնին, կեղտոտում շորերը…
Դավիթ Բլեյանն իմ սենյակային-պալատային մեկուսացման օրվա ընթացքում հրաժարվեց ինձ հետ լինելուց. — Թող ինքը գա մեր սենյակ, մայրիկ… Հենց առողջագետ Արմենը եկավ, Դավթի «ով ես դու» հարցին հասկանալի մի բացատրություն
Դավիթ Բլեյանը վերջապես սառը ջուրը մտավ՝ Հիմնական դպրոցի լողափի երկու ավազաններից մեկը… Կեսօրին մոտ մեր հերոսին, որ առավոտյան ցանցի մեջ դասավորում էր լողի անհատական պարագաներ՝ բարեխիղճ կատարելով դաստիարակ Կարինե Խառատյանի
Դավիթ Բլեյանն իրեն արժանի պահեց, կարծում եմ, ողջ 250 կմ ճանապարհին, այդպիսի հայտնի խմբի հետ ճամփորդության ողջ ընթքացքում՝ Երևանից Մարտունի՝ Գեղահովիտ, Մադինա, Լեռնահովիտ, Վերին ու Ներքին Գետաշեններ, սարերով-ձորերով-Սևանա լճով, միկրոավտոբուսով,
– Դավի՛թ ախպեր, էհե՜յ, վեր կաց, գո՜րծը մնաց… Դավիթ Բլեյանն իր ուսուցիչ մայրիկ Արմինեի ու նրա կուկուների հետ պատրաստվում է Բջնի՝ բերդ-եկեղեցի-Հրազդանի կիրճ, Սոլակի պաղ ջրեր ճամփորդության… Ճմռում է աչքերը…
Դավիթ Բլեյանն իր նոր կոշիկներն ամառային, որ մայրիկի հետ է գնել, սկսել է շատ հավանել, այնքան, որ ոչ միայն մինչև քնելը ոտքերից չհանեց-չփոխեց, այլև ուզում էր դրանցով քնել։ Իրիկունը ժամը
Դավիթ Բլեյանը դառնում է 3,5 տարեկան. առանց ծեսի նման բաները չեն լինում, եկեք այդ օրը տասներեք մեր լողավազանները կանգնեն ստուգատեսի՝ իրենց բանգլադեշյան լողափերով. եկեք լողափերի բարելավման նախագծերի մեկնարկ հայտարարենք, եկեք
Դավիթ Բլեյանի հետ վերընթերցում ենք «Սասունցի Դավիթը». ժամը 7.00-7.15 առավոտյան ես նստում եմ Դավթի մահճակալի եզրին, կարդում Թումանյան Հովհաննեսի՝ մեզ հիացմունք պարգևող էպոսի մշակումն այնտեղից, որտեղ նախորդ օրը դադար էինք