Իսկ ախորժակը գիտեք, ուտելիս է գալիս… Գոհար Եղոյանի միջնորդությամբ, նախօրոք պայմանավորված իմ հանդիպումը Կարեն Հովհաննիսյանի ու մայրիկի հետ կայացավ միջին դպրոցի խոհանոց-ակումբում, կեսօրին, երբ սովորողներ-ուսուցիչները, որպես ամենօրյա համատեղ ուսումնական աշխատանք, պատրաստում
Նորօրյա աղոթքն իմ… Արթնացել ու պատմում եմ, առանց ճիգի, չեմ էլ ջանում խոսքի մշակման վրա… Առաջ ջանում էի, ու խոսքս էլ որպես մշակույթ երևի ստացվում էր: Սևակն ասում էր՝ լավ
Երբ համարյա միաժամանակ Մարթա Ասատրյանն իր հայրենագիտական ակումբով, Հայկուհի Հովհաննիսյանն իր ծանոթ-անծանոթով, Քնարիկ Ներսիսյանն իր մեծով-պստիկով… մեր աշխարհի ոգիներն են կանչում Հայաստան բռնած բնական աղետներից, թե բնությունը չարքերից ազատելու համար…
Սուրբ Աննայի եկեղեցում, խիտ-լեցուն հավատացյալ ժողովրդով, Դավիթ Բլեյանը, որ մասնակից էր, ուշադիր հետևում էր լսելի-ազդեցիկ պատարագիչ Տեր Զենոն քահանայի առաջնորդությամբ ընթացող պատարագին… Կայացավ հաղորդությունը. սա նաև պատարագի մշակույթին քաջածանոթ, ոչ
Իմ շատախոսությունը ես չեմ հավանում․ հետո մնում է իմ ականջներում, մինչև ջնջվում է․․․ անախորժ կյանքի ժամեր եմ ունենում ականջներումս մնացած աղմուկի հետ․․․ Դավիթ Բլեյանը երեկ, Ռոզալիա ավագ ազնվական հարսիս ճանապարհման
— Ծիսական ուրբաթագի՞ր․․․ Ա՛յ ֆանտազիոր տիար, ֆան-տա-զի-ա՜… սո՛ւս մնա…- երգում է Դավիթ Բլեյանը առավոտով շաբաթ օրվա, ու սա դառնում է երեկվա ծիսական ուրբաթ օրվա մասին ինքնագլոր գրի առաջին տողը, թե
Եթե իմ որոշմանն եք սպասում, «Երևան 2800» նախագծով սկսում ենք աղավնատներ կառուցել… Ուսումնասիրենք դպրոցի շրջակա միջավայրի աղավնատները. ովքե՛ր են Երևանում աղավնի պահողները, ինչպես դարձան աղավնապահ… Ինչե՛ր են, կհարցներ Դավիթ Բլեյանը,
Ավագ հարս Ռոզալիայի օրհնությամբ է Բլեյան Շամխալի մեծ ընտանիքի կյանքը 1961-ից, երբ մեծ-անմոռաց հարսանիքով մտավ մեր տուն… կեսրար-կեսուրով, տալ-տեգրերով, ադե տատով, շեն-հետաքրքիր-բարդ օջախ… Օրհնելով մեզ՝ մի ողջ կյանք ապրեցիր մեզ
Մարդու գիր է․․․ Թումանյան Հովհաննեսի «Տպավորությունները» ամենաշատ հղումներ կհավաքեր, թե իմ բանավոր ու գրավոր ասված-չասվածը գրանցելու հաշվիչը լիներ… Այստեղից է և վերին գիր-վերնագիրը և վերջին գիրը, թե չէ վերջնագիրն ուրիշ
Որպես տանտեր-տիար՝ դիմավորեցի մեծ խումբ մարդկանց՝ Հայաստանի տարբեր քաղաքների-գյուղերի մանկապարտեզների դաստիարակներ բոլոր կարգի, կրթահամալիրի հեղինակած հնգօրյա ուսուցման ծրագրով եկած… 50-ի չափ մեծահասակների կրթության կամավորներ, ի՞նչ սպասելիքներով… Օր առաջին, մայր դպրոց, մարմարյա սրահ.