Հուլիսն ի՞նչ անի, մեղավոր չէ, ինչպես և լեզուս բռնի-չբռնի… Թաթոս եղբորս ետևից Սեյրան ընկերոջս «չքվելը հավիտյան» մինչև այս հուլիսը նախապատրաստված էր, հաշտեցումի աստիճան… Ոգևորողն ընկավ արդեն, Եվ լռեցին նորա հետ Սիրո
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանը, Tert.am-ի հետ զրույցում անդրադառնալով կրթական ոլորտի բարեփոխումների անհրաժեշտությանը, ասաց, որ մասնավորապես հանրակրթության հարցում Հայաստանը ստիպված էր ընտրություն կատարել «քննական կենտրոնի» և «կյանքի դպրոցի» միջև:
Գովազդ կհնչի՞, թե՞ կդառնա հակագովազդ՝ օրագրի ընթերցողը կիմանա… Իմ Խանջյան-Ծովակալ Իսակով-Բանգլադեշ հեծանվային ճանապարհի ցուցանակներն սկսել են ինձ շեղել, ճամփորդական նոր երթուղի որոշել… Ահա իմ մտքում քանիցս քանդված-բացված պարիսպներից մեկին հայտնվել է «Ուրարտու.
Կրթահամալիրի դպրոցներում հուլիսի 1-ից սկսել է հերթապահության շրջանը. դպրոցների ղեկավարները հաստատել են աշխատակարգեր, սահմանել գրաֆիկ։ Աշխատանքը կամավորական է, եթե մարդու արձակուրդային շրջանում է: Կրթահամալիրային այսպիսի տնտեսությամբ, շուրջօրյա խնամք պահանջող մեծաքանակ բույսեր,
Լուսանկարը՝ Նազենի Հովհաննիսյանի ֆեյսբուքյան էջից։ «Հասել է պահը, երբ առաջ շարժվելու համար անհրաժեշտ մոտիվացիան, ուժը, ավյունը այս պահին չկան։ Մենք դադարեցնում ենք մեր աշխատանքը՝ մինչև դրանք հնարավոր լինի վերագտնել և
Ես նկատի ունեմ և՛ ողջ շաբաթը, և՛ հենց շաբաթ օրը․․․Ոչինչ չեմ չափազանցնում, հավելագրում. օրագրի ընթերցողի աչքի առաջ, սեբաստացի մեծ ու պստիկի հետ է իմ օրը ողջ… Հուլիսյան արևն ինձ սնուցում է,
Ես չեմ կարող գործածել թևավոր-բառարանային` «ինչ սատանա էր մտել մեջս»-ը… Հայտնի է, որ իմ կյանքի մի շրջանում սատանան մտել ու ապրում է, ցանում… Այստեղից և «անտեղի» մտքեր-գործողությունները, որ շարունակ ուղեկիցն են իմ
Հուլիսի 7-ին կառավարության նիստում ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը, անդրադառնալով սոցիալական փաթեթների հանգստի ոլորտում չարաշահումներին, հայտարարել է, որ ժամանակավորապես կկասեցվի սոցիալական փաթեթի հանգստի բաղադրիչը: Այս առնչությամբ «Առաջին լրատվական»— ի հետ զրույցում «Մխիթար
Կոմիտասն ասում էր. «Բերնեն ականջ շատ է մոտ, խոսքեն գործ՝ շա՜տ երկար ճանապարհ կա անցնելու»,-այն էլ բազում ինստալյացիոն լուծումների, արտ ներխուժումների, պուրակային խճանկարների միջով… Լավ է, որ արթնանում ես ինչպես
Տարերքի առաջ, ինչպես մա՞րդն Աստծո… Տարերքն այսպիսին է լինում՝ հանկարծակի, ու բռնացնում է ճամփորդին… Երեկ, օրվա վերջում, տան ճանապարհին այն ինձ բռնացրեց ագարակի մանեժում, երբ ես ու Զառան՝ երկու հեծանվորդներ,