Այս վերնագիրը Դավիթ Բլեյանի շապիկին է՝ «Be happy»։ Նիկոլ Փաշինյանը դրան կավելացներ՝ քայլ արա։ Իմ գիրն իմ էլ հասցեից սիրելի «Հայկական ժամանակի» լրագրող Աննա Զախարյանի հարցերն են՝ իրենց պատասխաններով, և իմ
Սերգեյ Դանիելյանին՝ Յոժին, միշտ հավանել եմ, որքան էլ մի տեսակ «նեղացած եմ». անուշադիր է իմ նկատմամբ․․․ Ի՞նչ պակաս «տնազի» խայծ եմ։ Ամոթխածությամբ եմ բացատրում, այո, նրա ամոթխածության հասնող կարևորումով մեր
Հունիսը ամենասեբաստացիականն է իրավամբ-բովանդակությամբ-կազմակերպմամբ՝ ոչ միայն բաց (բաց ենք շուրջ տարի՝ ֆիզիկական ու մեդիա միաջավայրում, մենք բաց համակարգ ենք), ոչ միայն նախագծային ամբողջական, ողջ ամիս, այլև ճամբարային, բոլոր տարիքի սովորողների՝
Մեկ շաբաթով՝ 14-19 մայիսի։ Օր առաջին. երկուշաբթի։ Եվ ես ողջունում եմ յուրաքանչյուրիդ ձևով սեբաստացիական՝ ձեռք ձեռքի, աջ ափով, հետո՝ ձախով, հետո՝ զույգ ափով, հետո՝ գրկախառնություն յուրաքանչյուրիդ հետ, ձեր համաձայնությամբ… Սա ոչ
– Էս հայրիկը մեր գրող ա․․․ – Ո՞նց չի հոգնում, որ ամեն օր գրում ա․․․ – Ինչքա՞ն պիտի գրի անվերջ․․․ Մինչև բոլորը վերջանա՞ն․․․ Բլեյան Դավիթն է պարբերաբար հետաքրքրվում իմ գրով։
Օրվա՝ երեկվա, մայիսի 11-ի մասին ես պատմում եմ ձեզ աշխարհի իմ անկյունում, առտու ժամը 4-ին, 5-ին, 6-ին, անշտապ ու անընդհատ, ապրելով իմ մայիսի 12-ը, կարդալով, գրելով, դադարներով… Ես իմ օրվա
Լսեցեք: Այս օրերին ես ժպիտով եմ վերաբերվում ինձ պաշտոն տալու մասին աժիոտաժային տրամադրություններին-խոսակցություններին… Այո, ես կարիերիստ եմ, շարունակեմ Գրիգոր Խաչատրյանի նման, բայց կարիերա կարելի է անել և՛ վեր, և՛ խոր…
Դավիթը որոշել է՝ ինձ նման անցկացնի-ապրի գիշերը, քնի-արթնանա, գրի-կարդա… — Ինչո՞ւ պիտի հայրիկը չքնի, ես քնեմ… Առաջին անգամ չէ, որ ասում է, բայց այս անգամ մեկ էլ գիշերը՝ մեկին մոտ,
Վարչափոխության համազգային աղմուկը մարել է փողոցում մեր։ Իրիկուն է, Դավիթ Բլեյանի համար ես կարդում եմ բազմոցին։ Արմինեն հիշեցնում է, որ Դավիթը սկսել է քնից առաջ ընթերցանությունը նախընտրել Մոցարտ-Բախի ունկնդրումից․․․ Ջանի
Սա այն է, ինչ ապրիլ-մայիսին, հրապարակավ, բոլորիս աչքի առաջ, մեր յուրաքանչյուրի ակտիվ-պասիվ մասնակցությամբ ցուցադրում է բոլորինս դարձած Նիկոլը։ Թե երկու բառով ասենք՝ Նիկո՛լ ջան, կենա՜ցդ, մեկ բառով՝ շշմելո՜ւ է, ավելի