Մայիսի 21-ին «Մեդիա Կենտրոնում» տեղի ունեցավ ասուլիս, որի ընթացքում ՀՀ կրթական ոլորտի ներկայացուցիչները ազդարարեցին «Այլընտրանքային հանրակրթության աջակիցների միության» ստեղծման մասին, կներկայացնեն ձևավորված միության կազմը, նպատակներն ու գործառույթները։
Ասուլիսի բանախոսներն էին`

Արամ Փախչանյան՝ «Այբ» դպրոցի տնօրեն,

Հայկազն Նավասարդյան՝  ԵՊՀ-ին առընթեր Ա. Շահինյանի անվան ֆիզմաթ հատուկ դպրոցի տնօրեն,

Աշոտ Բլեյան ՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի տնօրեն,

Ռոբերտ Վարդանյան ՝ «Քվանտ» վարժարանի տնօրեն,

Արա Աթայան՝ «Արեգնազան» կրթահամալիրի ուսուցիչ, ԵՊՀ-ի դասախոս,

Սերոբ Խաչատրյան՝  կրթության փորձագետ, ԵՊՀ-ի դասախոս։

«Այլընտրանքային հանրակրթության աջակիցների միությունը»  ձևավորվել է  ՀՀ կրթական ոլորտի մի շարք ներկայացուցիչների՝ ուսումնական հաստատությունների և անհատների նախաձեռնությամբ՝ Հայաստանում այլընտրանքային կրթության զարգացման ու կրթական համակարգի բարելավման նպատակով։ Միության գործունեության հիմքը դրվել է կողմերի միջև ստորագրված հռչակագրով։

Միության անդամները, լինելով տարբեր մանկավարժական մոտեցումների կողմնակիցներ, համոզված են, որ համագործակցության և գաղափարների փոխանակման, ստեղծագործական որոնումների մթնոլորտը կնպաստի ամբողջ կրթահամակարգի զարգացմանը:

Տեսանյութ

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=gvnzACRMsgc]

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Արևելյան կողմն աշխարհի խաղաղ թող ըլլա

«Հայկական ժամանակ» 10.10.2006թ.  «Ավա՜ղ, մենք «պարզունակ» ժողովուրդ ենք»,- մահից առաջ պոկվել է Ստեփան Զորյանի սրտից: Զորյանը, թվում է, լավ էր ուսումնասիրել իր պատմվածքների հերոսին՝ մեր խալխին: Քաղաքական մի՞տք, քաղաքական մտածողությո՞ւն էս

Անվերջ զրույց է

Կրթահամալիրի մասնագիտական ժողովը երկու շաբաթը մեկ, փոխեփոխ վարչական խորհրդի հետ, նույն ժամին՝ 16.00, երկուշաբթի, մեդիակենտրոնի կլոր սեղանի շուրջ, նախօրոք հայտնի-հրապարակած օրակարգով և պատրաստած նյութերով սկսում են հեղինակային կրթական ծրագրերի բովանդակաստեղծ մշակումների

Ֆորմալ կրթությունը՝ վտանգավոր դանդալոշություն

Կրթությունը մեր իրականության մեջ ծառայություն է իրականացում` առանց պատվիրատուի, չես հասկանում՝ ում է ուղղված, մինչդեռ պետք է կոնկրետ հերոս ու կոնկրետ պատվիրատու ունենա: Հերոսը երեխան է, իսկ տեսադաշտում երեխայի ապրած