Ես իմ օրն սկսում եմ ավետիսով։ Այդպես և ողջ գիշեր. քանի՜ անգամ Աստղիկը իր ճիչով-կաթի պահանջով մեզ արթնացրեց… Ճերմակ-փափուկ ձյուն՝ իր ավետիսներով, իր ուրախությամբ… Տրտնջոց չլսեմ. ոչ մի ծպտուն… ուրախաբեր
Համացանցում արդեն մի քանի օր է քննարկվում է, որ ՀՀ կրթության և գիտության նախարարությունը մշակել է ուսուցչի վարքի կանոններ, որոնք առայժմ նախագծի մակարդակում են:
Մինչև Ազգային ժողովի 132 պատգամավորները արտահերթ, բայց մեր ընտրած, երեկ հանդիսավոր, խոսքերը մեկ արած հայտարարում էին (երդումի պես) իրենց ձայն տված-չտված, ընտրական իրավունքով, չիրավունքով, ընտրություններին մասնակցած և ոչ, մեզանից յուրաքանչյուրին՝
Ինքնագլոր-գիր է այսպիսին, օրը ինքն իրեն ստեղծող-պատմվող հընթացս, բանավոր, հետո ծիսական դարձած իմ գրավոր արարով… այս անգամ առտու… Ես չեմ կարող քնկոտ լինել աշխատանքում, ձեզ հետ-ձեր մեջ… իմ խորը քնով
Այսպես, այսօր կորչող քաղաք… Այն քաղաքը, որտեղ ես ապրում եմ, որ իմն է միայն, ու կթողնի մեզ մեկ-մեկ… Թակոցով բացվող քաղաքը, Օղակաձևի ու Զանգվի կիրճի միջև պարփակված մի բնական սահմանով, հասարակությանը
Սեբաստացիներն այսպիսին են… Ես արթնացել եմ ժամը 2-ին գիշերը, դեռ չեմ կարդացել Առնոլդ Բլեյանի մատուցմամբ այս տեղեկությունը… Սովորական տիարի սովորական օրվա՝ հունվարի 8-ի սկիզբն է. ժամը 8։20, ըստ չվացուցակի սեբաստացիական,
Հոգատարությունն այսպես է լինում՝ կոնկրետ։ Ու անկախությունն այսպես է լինում, որպես հոգատարություն․․․ Արհմիութենական կազմակերպությունը կրթահամալիրի 50000-ական դրամով պարգևատրել է կրթահամալիրի աշխատողներին, որոնց որդիներն այսօր ծառայում են հայոց բանակում․․․ Առիթի այսպիսի
Սա ես ասել եմ 2014-ին, բայց կարող էի ասել և այս հունվարի 1-ի առիթով… հենց նրա համար, որ խոսքը պիտի ուղեցույց լինի, միշտ առջևում պիտի լինի… Իսկ տարիների մեր գործի