Category: ՕՐԱԳԻՐ

Ազատություն՝ ռիսկի համար պատասխանատվություն կրելու

Մարիմյան Թամար-Անահիտ Աղասյան մանկավարժական նախագծային տանդեմն իմ ուշադրության կենտրոնում է. 2014-2015 ուստարվա 2-րդ կիսամյակի՝ կրթահամալիրի օրացույցով նախատեսված փետրվարի 2-ի մեկնարկը դիմավորեցի Հիմնական դպրոցում: Կրթահամալիր ստեղծած նշանավոր թիվ 183 դպրոցի հիմնադիր Աշոտներից Դաբաղյանն ուներ առանձնահատուկի վայելքը: Ես,

Կրթահամալիրում, ինչպես եվրոպական արտասահմանում, գրավիչ է, բայց…

Դավիթը խաղընկերոջ մշտական պահանջ ունի, հայրիկն ու մայրիկը միշտ չեն ձեռքի տակ, էլ չեմ ասում՝ ոչ միշտ են թարմ, ամբողջությամբ իրեն տրված խաղընկեր… Վերջին անգամ, շաբաթ օրը Սոնան է այցելել,

Կրթահամալիրում պատրաստված են համացանցին հրաժեշտ տալուն

Մենք՝ բոլոր տարիքի սեբաստացիներս, ըմբռնումով ընդուեցինք Google-ի տնօրենների խորհրդի նախագահ մեր գործընկեր Էրիկ Շմիդտի Դավոսի արված հայտարարությունը, որ համացանցի ժամանակաշրջանն ավարտվելու է: Շվեյցարիայի Դավոսում, զուգահեռ մեր Բանգլադեշում բաց ստուգատեսների խաչմերուկում ծավալված

Սեբաստացիները պահանջ ունեն ժամանակի մեքենայի ու… ստեղծում են այն

Արթնացել եմ առտու-գիշերվա 4-ին՝ գրելու պահանջով. արթնացել եմ, որ գրեմ, պատմեմ անձայն՝ վայելելով իմ պատրաստած, Շուշվա Քարին տակի մեղրով լուծված սուրճը… Իսկ ժամանակի մեքենայի մասին խոսակցությունը բացվեց Մարմարյա սրահում, երբ

Գիր այն մասին, թե ինչպես ժամացույցն ու ջերմաչափն ընկերացան

Առավոտյան յոթն անց կես դեռ չգիտեմ՝ Դավիթ Բլեյանն արդյոք ապաքինվե՞լ է հարկ եղածին չափ, թե ոչ, բայց ճար չկա, պիտի ընտանիքով դուրս գանք տանից. ստուգատեսյան ճամբարն իր իրավունքների մեջ է…

Ո՞վ կլինի առաջին Նոբելյան մրցանակակիր սեբաստացին

— Մեկ-մեկ կբերի կախարդական գուլպան, հո բոլոր մեքենաները չի՞ հավաքի բերի,- կրկնում է Դավիթ Բլեյանը (հիշո՞ւմ եք մեր տանը Ձմեռ պապի ներկայացուցիչ կախարդական գուլպային), երբ, արդեն, խնդրել-ապսպրել է աշխարհի բոլոր

Անհատի տաղանդի դրսևորման մանկավարժություն դրական սպասումների բացակայության պայմաններում

Դավիթ Բլեյանը կրկնել չի սիրում. կրկնել, ասել է, թե ձեր ուզածը հնչեցնողը չի. կձևափոխի, մի զավեշտ-փիս-արգելված բան կասի, որ կփոշմանեք: Բերանացի գիտի ողջը, ինչ համարվում է հայ մանկագրության, հայ մանուկի

2015-ի քո ճանապարհը. գնանք այն ուղով, որը հենց մենք ենք կերտել

Առաջ ես շաբաթ-կիրակի, արձակուրդ-թաղում-հարսանիք ես չունեի, ողջը, գիտեք, աշխատանք էր, հասարակական-քաղաքական գործ էր իմ կյանքը: Հիմա այդպես չէ. տարիքն է, երևի: Կիրակին հաճույքով անցկացնում եմ տանը: Շաբաթ օրը ծեսի մեջ,