Գրող, հրապարակախոս, ասեկոսեների հայտնի սիրահար, պարզապես, Արմեն Շեկոյանի հրավերով «Ասեկոսե»-ի հաճելի տաղավարում էի… Մեր տեսազրույցն իմ օրագրում էլ կլինի՝ դիտեˊք…ինչպես այ հենց հիմա դիտում եք Դավիթ Բլեյանի Թբիլիսիի կառուցման մասին
— Ոչինչ, ես էլ առանց սուզվելու-խաղալու ջուրը կմտնեմ… արագ մաքրվելու համար… Սա Դավթի առաջին պատասխան-փոխզիջումն է Արմինե մայրիկ-ուսուցչուհու ջղային արգելքին՝ առավոտ ժամը ութին. — Չէ՛, ոչ մի լողանալ, ես ուշանում
Առավոտ կանուխը, երբ նոր-նոր է լույսը բացվում՝ Դավթի հետ, այսպես, Արթուր Ռուբինշտեյնի և Մերի Առաքելյանի մատուցմամբ՝ Մոցարտի 21-րդ և 23-րդ դաշնամուրային կոնցերտներով… Դավիթը՝ հենց նոր ցնցուղով իստակված-թարմացած-պայծառ, ինչպես այս առավոտը բացվող… Աստծու
Հավաստի լինելու համար ցուցադրում ենք` ոնց է ատամի մածուկ ստանում Աղայան Դավիթը` որպես վեց տարեկանների համար բնագիտական ստուգատեսի առաջադրանքի կատարում:
Վերջապես, Վիեննա-Մոսկվա-Երևան չվերթով Շուշան Աշոտի՝ խորոտիկ, երգեցիկ, չուտես-չխմես-չխոսես՝ նայես, լսես, տեսնես՝ չկշտանաս, Բլեյան աղջիկը տանն է։ Արձակուրդային Երևան նախագծի մեկնարկ է տրված. այնպես, որ ամիսների կարոտը հագենա… Երեկ մենք Շուշո
Երեկը այսօրից, վաղը՝ հիմայից տարբերող Դավթի համար հեշտ խնդիր էր Լիլիթ քույրիկի հետ պլանավորել Սոնուլի այցը վաղը… Բա Շուշոն վաղը չի գալո՞ւ… գալո՜ւ է: -Ոչինչ, պապ, թող գա, մեզ միասին
Օրն իմ ավարտվում է բնապահպանական պահքով. NatGeoWild-ում՝ Վայրի բնության աշխարհում, կեսգիշերին մոտ, Դավիթ Բլեյանի հետ անվտանգ ու հիմնավոր ճանաչում ենք մամբա օձին… Դավիթը մեզ բաց չի թողնում. հարցեր ունի անվերջ,
Դավթապատումից, ասում են՝ իմ օրագրի ամենակարդացվողից սկսենք… — Կտանեն պլանշետը, կուկուները կիմանան սև շորերով գողա, կհարձակվեն վրան, կտան-կջարդեն,- ասում է Դավիթը, երբ խոսք ենք բացում իր պլանշետը պարտեզ տանելու մասին…
Իրանը պատրաստ է միջնորդ դառնալ Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի կարգավորման գործընթացում… Այս նյութն էի կարդում ուշ երեկոյան, երբ ինձ զանգեց զինծառայող, 2013-ի կրթահամալիրի շրջանավարտ մեր Վիտալի Գրիգորյանը… Մոբիլ կապը, ա՜յ, հենց սրա
Օրվա գիրն սկսենք Դավթապատումով. — Ինչի՞ են ասում կրծկալ, որովհետև ծիծիկը կրծումա… — Դավիթ, ո՞ւր ես գնում,- հարցնում եմ լվացարանի աթոռակից իջնող Դավթին,-արի՝ սրբենք մռութդ, նոր գնա… — Չէ, չթողեցիր՝