Հանկարծամահ եղած Տեր Հուսիկ (Գարուշ) Լազարյանը

23.07.2014 0 Comments 0 tags

Տուն մտա իրիկունը խառը տրամադրությամբ. Խնկո-Ապոր անվան գրադարանում մեր կրթահամալիրի լավ բարեկամ Տիգրան Պասկևիչյանի «Դոն Կիխոտի օրագիրը», «Ձնեմարդու ավետարանը» գրքերի շնորհանդեսին էի մասնակցել. Տիգրանը իրեն հատուկ շնորհքով-բարեխղճությամբ, իր ծննդյան օրվա

Ձյուն մաքրող մեքենա ունե՞մ

23.07.2014 0 Comments 0 tags

– Ձյուն մաքրող մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ,- իր նոր մեքենաները, որ այսօր մայրիկն է նվիրել, ցուցադրում է Դավիթը:- Շտապ օգնության մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ… Էդ ոչինչ, բայց որ անցավ ավտոսրահի մեքենաների˜ն… – Ինքնաթափ

Շշմելու ներկայացում է

23.07.2014 0 Comments 0 tags

Վերջին մեդիաուրբաթ համերգ-ներկայացման հերոսուհին՝ Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցի 4-րդ դասարանցի Ռոզա Խաչատրյանը՝ իր տեսանյութով, որոշեց և՛ իմ օրագրի վերնագիրը, և՛ գլխավոր խոսքը: Մարմարյա սրահում ընդհանուր բաց պարապմունք-համերգը (տևողությունը 45-60 րոպե) վարած

Թուրքիան մեծ երկիր է

23.07.2014 0 Comments 0 tags

Թուրքիան մեծ երկիր է եղել ու մնում. անե՜ծք նրա բոլոր չար գործերին, բայց ճանաչելու-հասկանալու համար միայն մեր այս՝ հայկական դիրքից հայացքը բավարար չէ… Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի համահայկական հռչակագիրն էլ

Անպայման անվտանգ

23.07.2014 0 Comments 0 tags

Վերադառնալով մեծական աշխարհ՝ ամոթի-խայտառակության վերաբերյալ, բոլոր տեսակի հնչած-չհնչած «չեսամաչում»-ների՝ ազգիս պատիվը խայտառակողների դեմ ողջ գիտակից կյանքում ունեցել եմ Շամխալբեկ հորս «հակաբացիլը». – Մարդ, որ ինքն իրեն չխայտառակի, ուրիշ ոչ ոք անել

Այսպես է խոսում Դավիթ Բլեյանը

23.07.2014 0 Comments 0 tags

— Էդ ի՞նչ ես անում, չես ամաչո՞ւմ,- ասում եմ,- մի՛ արա: – Ամո՛թ քեզ, Դավի՛թ,- ասում է մայրիկը… – Ամոթ քե՛զ… ,- նեղսրտած հակադարձում է Դավիթը… – Ի՞նչ է ամոթը,

Ամռան ծով գործի և այն մասին, թե ինչու Երևանում ծովը չի շատանում…

22.07.2014 0 Comments 0 tags

Կրթական միջավայր ուսումնական տարածքը, որին Գեղարվեստ եմ անվանում, Րաֆֆու 69/1 հասցեում է (Հարավարևմտյան զանգված, Բ-1 թաղամաս, շատ մոտ կրթահամալիրի Մեդիակենտրոնին)՝ տիպային 14 խմբանի նախկին մանկապարտեզի շենք՝ իր 6970 քառակուսի մետր

Պահքի վերջնանպատակը

21.07.2014 0 Comments 0 tags

Իմ եղբայր Ստեփանը շատ է նեղվում, որ հասուն իր աղջիկ Աննան, Տաթևը Բլեյան, Էդիտը Հովհաննիսյան ծննդյան օրվան մասնակցում են առանց կողակցի, որքան էլ որ նրանք պնդում են, որ իրենք իրենց

Դավիթը հաճույքով է հաշվում

21.07.2014 0 Comments 0 tags

Ինչո՞ւ անցա թվերին. Դավիթը հիմա շատ է սիրում թվեր, տառեր էլ է սիրում, կարդում է շուրջբոլորը հանդիպող ամեն ինչ: Այսպես կլինի ու կլինի… ոչ մի բաժակաճառ չի փրկի: Ինչպես Դավիթ

Փետրվարի 21-ը մայրենի լեզվի միջազգային օրն է

21.07.2014 0 Comments 0 tags

Նամակ գրելը ես համարում եմ մի զրույց, իսկ ընկերական ու մտերմիկ զրույցի ժամանակ խոսքեր չես ընտրում և չես աշխատում խոսել տրամաբանորեն ու «խելոք», այլ զրուցում ես անբռնազբոսիկ, ազատ, առանց վախենալու