– Ձյուն մաքրող մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ,- իր նոր մեքենաները, որ այսօր մայրիկն է նվիրել, ցուցադրում է Դավիթը:- Շտապ օգնության մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ…
Էդ ոչինչ, բայց որ անցավ ավտոսրահի մեքենաների˜ն…
– Ինքնաթափ մեծ բեռնատար մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ,- ես սկսեցի ելքեր որոնել ինքնապաշտպանության…
– Իսկ ինչ մեքենա չունես, Դավիթ ջան,- շեղել եմ ուզում ես: Դադար…
– Դեղին ջիպ մեքենա ունե՞մ. չունե˜մ…
– Կապույտ ամբարձիչ մեքենա ունե՞մ, չունեմ ես, հայրի˜կ…

Դավթի համար դժվար չէր ցույց տալը, որ ավելի շատ մեքենա չունի, քան՝ ունի…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հիշողությունը քո անցյալի գիտակցությունն է…

Վերնագիրը՝ ըստ Նորայր Ասատրյանի Ուռա՜, այսօր մաթեմատիկական ֆլեշմոբի օրն է: Չխանգարի՜ հանկարծ Լիլիթ Բլեյանի համերգին. ի՞նչ եք կարծում՝ Լիլիթն իր համերգի օրը ճի՞շտ է ընտրել… Տեսնենք, տեսնենք. երկուսին էլ ժամեր մնացին։

Իմ գրի նման անընդհատ, Ստեփանի պարի նման զորեղ

Երգեր երգեցէք հինէն ու նորէն — Տօն է այս գիշեր — Գոյատեւելու տօնն է այս գիշեր Զահրատ Գևորգ Հակոբյանի, Լիանայի՝ իրենց մաթեմատիկոս գործընկերների և սովորողների բարեխիղճ հետևողանկանությունն ինձ հիացնում է.

Եվ թուլացան կուռն ու ճուռը

Երբ տուն հասա, ժամը ութն էր. Դավիթն իդիլիայի մեջ էր. Մերի Առաքելյանը, մեր տան սիրելին, ով երկար էր բացակայել, հասցրել էր մինչ իմ գալը գերել-տանել Դավիթ Բլեյանին իր հմայքով, սիրով,