Դավիթ Բլեյանի երկխոսություն դարձող մենախոսությամբ սկսենք օրվա գիրը. — «Ապուշը» վատ բառ ա, գիտե՞ս, մայրիկ: — Հա՞, դու որտեղի՞ց գիտես, Դավիթ: — Բոլորն են ասում. ես գիտեմ: Հրաշքն է լավ
— Հիմա դեկտեմբեր է՞, հայրիկ,- ավելի ու ավելի հաճախ է հարցնում Դավիթ Բլեյանը: — Դեկտեմբերը գա, հետո դեկտեմբերի 12-ը. ծնունդ անենք, մոմեր վառենք, դնենք տորթի վրա… Իմ մեքենա-մոմերով շնորհավորե՞նք… Два,
1in.am Սիրանույշ Պապյան
Գիտե՞ք, մեկ ամսից ավելի հազում էի. մեկ էլ հանկարծ անտեղի բռնում էր այնպես, որ ուսումնական կաբինետը, դահլիճը պիտի լքեիր… Ամոթից 1-2 համերգ եմ բաց թողել ու ափսոսում եմ. երեկ Հանրային
მამაჩემთამ საუბარი არ დამთავრებულა, მამაჩემი არის. გარდაიცვალა 1976 წ. 38 წლის წინ, რა დაწვრილებიოთ მახსოვს, რა სიყვარულით და ტკივილით… საღამის 8:00 საათზე ავდივარ ხანჯიანის ქუჩაზე მდებარე გადასასვლელ კიბეებით, პაუზა, კიდევ
Մեր Տոն-ուսումնական նախագծի 6-րդ օրը, հարիսայի ծեսը, խաղաղ-ուրախ-միաբանող եղավ. ո´չ մի լարում, ո´չ մի արհեստականություն չնկատեցի, չզգացի: Ստացվեց՝ ինչպես շաբաթն էր, այնպես և շաբաթ օրը: Սա ընդհանուրիս համակած տրամադրությունն էր
«Դպիր» ամսագրին ես միշտ մոտեցել եմ ընդգծված հարգանքով՝ մանկավարժական առաջադեմ պարբերականի հարկի-դերի գիտակցմամբ։ Մեր Սուսան Մարկոսյանը՝ էլեկտրոնային «Դպիրի» հիմնադիր խմբագիրը եթե միայն կամ գլխավորապես «Դպիրով» զբաղվեր… Այս որոշումը միայն իրենից
14.11.2014թ., slaq.am. «Սեբաստացի կրթահամալիրը տոնում է 25-ամյա հոբելյանը»
— Իհարկե, այո, իհարկե, այո, իհարկե, այո,- ասում է «Սեբաստացի» ռադիոյով Արսեն Մինասյանը Գեղարվեստի կրտսերից, ում անհատական ցուցահանդեսը շարունակում է զարմացնել Գրիգոր Խաչատրյանին ու նրա նմաններին։ Մեր պարտեզներում՝ Քոլեջ-արհեստների, Գեղարվեստի, Դպրոց
Քաղաքական կյանք կոչվածում ես չուզեցի-չկարողացա լինել արքունիքում. անձնական-անհատական պատասխանատվության սուր զգացումն ինձ իմ Նոր ուղով բերեց «լուսանցք». ծափահարեն, ոռնան, սպառնան, կախեն, տանկով գան՝ ես իմ ասելիքով եմ, կամ: Իմը ասելն է,