Դու իջնում ես՝ կարող, որպես մահու խա՞յթ…

03.03.2017 0 Comments 0 tags

Հրաշք աղջիկ, անհայտ երկրի մանուշակ… Ասում են՝ խորն ես քնում, ցավերդ (ֆիզիկակա՞ն) հաղթահարում ես… Այսքան խորը քնելն անհրաժեշտություն էր, խառնվել — իրար ուժեղացրել էին մարմինն ու հոգին՝ իրենց ցավերով. բուժիչ

Օրհնված եք դուք սեր, ցնորք ու ցավ…

02.03.2017 0 Comments 0 tags

Օրհնվա՜ծ եք դուք, երկիր, երգ ու կյանք… Մեր վաղուց արդեն 6-րդ տարին թևակոխած 5 տարեկանների ամենամյա ծրագրային հավաք-ստուգատեսին բոլորն են պատրաստվում՝ և՛ քոլեջում, որպես ընդունող կողմ, և՛ մեր բոլոր փետրվարիկները

Մեր ստեղծած գեղեցիկ աշխարհների Հայաստանը

01.03.2017 0 Comments 0 tags

Բլոգի հեղինակ մեր վեցերորդցի Սվետ Մելքումյանի (ներիր, ամենակարևոր ձայնն աշխարհում կարճելու համար, համարենք որպես գրական անուն, Սվետլանա) «Գրքերով բացվող ճանապարհ» հրապարակումը և գրող արձակագիր-բանաստեղծ Արմեն Շեկոյանի խոսքը «Հրապարակի» մշակութային էջում միաժամանակ

Գլխարկների անձրև, ու ոչ միայն գլխարկների…

28.02.2017 0 Comments 0 tags

Այսպիսին է մեր mskh.am-ը՝ մեր մեդիան, մեր դասավանդողների և սովորողների բլոգային պատումներում, տեսանյութերում, ֆոտոշարերում… անմիջական, տպավորվող-հուզիչ, երախտագետ… Ո՛չ Բարեկենդանի արձագանքներն են լռում. յուղ ու բրինձ չէ, որ ասես՝ ա՛յ շաշ,

Երջանկությունը պիցա է… իմ գրի նման

27.02.2017 0 Comments 0 tags

Յուրա Գանջալյանի «Փետրվարի 26. հաշվետվություն ոչ թվերի լեզվով» հրապարակումը հաճույքով կարդացի: Շարունակեմ սկզբունքային նշանակության այս խոսակցությունը, որը կընդարձակեն, վստահ եմ, Լուսինե Բուշը, Իրինա Ապոյանը… Յուրայի հիշատակած, և ոչ միայն այդ սովորողները,

Մենք մեր արարքների երեխանե՞րն ենք…

26.02.2017 0 Comments 0 tags

Ահա թե ինչպես են մարդիկ ապուշանում. առանց Աստծու են իրենց հաշիվն անում… Վիկտոր Հյուգոյից փոխառած այս խոսքերն իմ կիրակնօրյա գրի վերջում Նունե Մովսիսյանի «Հայկական կակաչ»-ից թռան-եկան, վերին ու առաջին գիր՝

Սրանք դեռ ծաղիկներն են… պտուղներն ինչե՜ր են լինելու…

25.02.2017 0 Comments 0 tags

Երգչախումբը ցրվել է, Ավագ Եփրեմյան։ Այսպես է երգացնում մեզ, հասնում ամեն մի սեբաստացի պատանու՝ կրտսեր և ավագ, ուսուցիչներին է հասնում… միջանցքից, ուսումնական առօրյայից հավաքում մի նախագծով երաժշտության կենտրոնի սրահներից մեկում,

Եվ ամեն կողմից ձայներ ու տեսիլներ…

24.02.2017 0 Comments 0 tags

Հայր ու որդի երեկ երեկոյան իննի ու տասի արանքում հանկարծ, ասես պայմանավորված, իրար հրաժեշտ տվեցինք, Արմինեին թողեցինք մենակ… Դավիթ Բլեյանն իր ընտրած կիսելն այդպես էլ չխմեց, պառկեց բազմոցին, վրան քաշեց

Ամենալավ երազը՝ բաց աչքով տեսածը…

23.02.2017 0 Comments 0 tags

Դավիթ Բլեյանն արթնացավ ֆոտոսեսիայով  իմ այֆոնի. կենգուրուի ձագի պես մեր անկողնուց, ինչպես իր պարկից, զգույշ դուրս է գալիս… Արմինե Թոփչյանն իմ առավոտվա 7։30-ի աշխատանքը չի՞ հավանի…        

Հարկավո՞ր է գուցե մեզ հոգու երաշտն այս դժնի…

22.02.2017 0 Comments 0 tags

Սպասված, Օրագրով փնտրված Մարսել Պրուստի գիրքը՝ «Կորուսյալ ժամանակի որոնումներում» ընդհանուր անունով շարքը, իմ սեղանին է արդեն երկու օր. գիրք նվիրելու օրով սիրելի Մարի Գաբանյանն ինձ սրանով պարգևատրեց, ու վերջապես բացում