Կիսով չափ հայ, կիսով ամերիկացի Րոֆֆիի հետ, որ հինգ տարի Հայաստանում է և, ի զարմանք «Հարթակում» հավաքվածների, քեզ, իմ ամենօրյա անընդհատ (էսպես էլ բան կլինի, միացել եմ 2014թ. հունիսի 17-ին
Մեքենայով, երկար ճանապարհ… Ի՛նչ արած, աշխատանք է, ու այնպիսին պիտի դարձնես, որ դառնա Տոն, Տոն-ական… Միքայել Ղազարյանի ու Տաթև Համբարյան խորամանկների (խորը-մանուկներ), իմ ու Գևորգ Հակոբյանի մայիսի 28-ի ճամփորդությունը մտածված
Մայիսի 28-ի գիրն իմ բաց հրավեր է Տոնի, որպես տոնական նվեր յուրաքանչյուրին, ով կընդունի հրավերն այս․ հունիսի 5-ին համեցե՛ք կրթահամալիրի Բանգլադեշ՝ Բլեյանի դպրոց, «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, մեր հեղինակային կրթական ծրագրի
Օրացույց, շուրջտարյա դարձած «Բարեկամություն» ճամբարը, որ մի տեսակ աննկատ-անաղմուկ ըստ մանկավարժական գործունեության բնագավառների՝ մեր փորձառության փոխանցման իր եռօրյա-հնգօրյա ամենամսյա դասընթացներով մտնում է յուրաքանչյուր քաղաք, գյուղ ու շեն, դպրոց հանրակրթական ու մանկապարտեզ՝ հարազատության, անմիջականության,
Լինում են-պատահում են ծանոթ-անծանոթներ, որ խիզախում են տարիքս ճշտելու-ստուգելու աստիճանի, ինչպես երեկ «Թումո» կենտրոնում։ Ստույգը Դավիթ Բլեյանը կասի, կամ քիչ համբերեք, քիչ համբերեք՝ ամենակրտսերը տիարի ունեցածներից․․․ Արթուր Բլեյանը հանդիսավոր նշում է
Վենագիրը Դավիթ Բլեյանը տվեց, երբ օրեր առաջ հարազատների մի խմբով միշտ կենդանի սիրելի Համլետ Խաչատրյան ճարտարապետ ընկերոջս հիշարժան բնակարանի բակում հավաքվեցինք, որ Համլետի Մարի այրին անձրևներով ուշացող, բայց անխուսափելի ամառը
Հիմա կպատմեմ-կավարտեմ իմ հերթական թվով 1385-րդ անընդհատ օրը-գիրը, կհագնեմ սեբաստացի շրջանավարտ 2018-ի Ադելի ու իր ընկերների ստեղծած հեղինակային շապիկը հեծանվորդ տիարի, Բանգլադեշի ճամփին կմասնակցեմ Հանրային ռադիոյի առավոտյան ուղիղ եթերին ու կշտապեմ
Դավիթ Բլեյանի՝ հասուն ու հասունության արագությամբ ամեն անգամ զարմացնող մարդու օրվա պատումի՝ հայրիկի մանկավարժություն օրագրի հանրային կարիքը, վստահ եմ, կա… Օրեր առաջ գեղարվեստի հարթակում Դիանա Գևորգյանի հինգ տարեկանների մայրիկները՝ երիտասարդ-բարեկիրթ, հենց
Վերնագիրը ծնվեց նմանակումից… Քանքարավոր ընկեր, ինձ մի նախանձիր, Գոյությունս գաղափարիդ վնաս չէ, Դու քաղաքացի ես, ես գեղականցի, Իմ բանջարը քո հանճարին վնաս չէ, վնաս չէ: Մարիետ Սիմոնյանը դժվար է ինձ
Մեր տանը հիմա չորսով ենք ապրում և դա ավելի ու ավելի հետաքրքիր է․․․ Դե, Արմինեն էլ, ինչպես ծոցվոր ամեն կին, հերոսի-կենտրոնում լինողի-ամենակարևորի իրավունքով, նազերով-անցումներով․․․ վայելքի մեջ։ Հալալ է։ Ես (մայրս