Գումարվենք, ոչ թե բաժանվենք…
«Ցայգ TV». Նազելի Բաղդասարյանի հեղինակային «Իրականում» հաղորդումը։
«Ցայգ TV». Նազելի Բաղդասարյանի հեղինակային «Իրականում» հաղորդումը։
Իմ գիրն էլ դառնում է երգ ճանապարհի… Իմ սիրտը, իմ միտքը ու մարմինը այս օրերին ճամփեքին է, սեբաստացի ուսուցիչների տարբեր նախագծային խմբերով. ո՛չ մի խտրություն՝ ո՛չ ճամփի, ո՛չ ճամփի ընկերոջ․․․ Ու
— Ծի՛լ, ա՛յ կանաչ ծիլ, ի՞նչ անեմ, որ դու մի գիշերվա մեջ настоящий здоровяк դառնաս․․․ ,- իրիկունը քնելուց առաջ դիմում է Դավիթը պլաստիկե բաժակի միջի կանաչին․․․ թաքուն․․․ Երեկ, երբ ես
Մանկապատանեկան գրական-մշակութային երկշաբաթյա «Լուսապսակ» հանդեսի խմբագիր Ծովինար Տիրատուրյանը, իմ անզուգական հարսիկ, «Իմ նոր հայրենիք, հզոր հայրենիք» խորագրի խմբագիր` Սվետա Դանիելյանը, առաջարկել են հանդես գալ իմ խոսքով… Ու ես ուզում եմ
«Շատ լավ»-ը ցանկություն է… Որպես գնահատական ոչ միայն չեմ օգտագործում, այլև տիարի իրավունքով թույլ չեմ տալիս գործածել։ Մեզանում լա՜վ-ը արդեն լավ է, հատկապես որ լավ-եր են, լավ-ը շատ է։ Լավ
Հիշողությունը երևակայություն է: Որովհետև ինչ-որ հիշում ես, նման չէ ճշգրտորեն քո տեսածին, և քանի որ տեսածը տարբեր է, քո հիշողությունը մի աստիճանն է երևակայության: Իսկ երևակայությունը վերհիշված իրականն է: Այսքան:
Վիլյամ Սարոյանին որ հետևենք (իր միտքն է վերնագիրն իմ դարձել օրվա 1478 -րդ գրի), վստահ, ես անկարգապահ եմ ապրում․․․ Ու խոսք եմ տվել, զոռով ձգում-քաշ եմ տալիս գիր գրի հետևից,
Երեկոյան իննին ես պիտի տանից դուրս գամ, քայլքով հասնեմ 1-in.am… Եթեր ունեմ: Լուսինե Բադալյանը կարևորում է իմ խոսքը․ Լուսինեին ո՞նց մերժես։ Դավիթ Բլեյանը հանկարծ մոտենում է դռան մոտ ինձ ճանապարհող
Աղբյուրը՝ 1in.am։
«Մեր փոխարեն պիտի խոսեն մեր կտավները»։ Վան Գոգ Իսկական կինո, հինգ րոպե տևողությամբ․․․ Հյուսիսի դպրոց-պարտեզի Սոնա Կարապետյան, Անուշ Ավետիսյան դաստիարակչական զույգի՝ ֆիլմի հեղինակների, 2 տարեկանը չբոլորած Անուլն էլ՝ գխավոր պերսոնաժներից․․․