Ետտոնական Դավիթ
Դավիթն արթնացել է… – Մամ, պառկել եմ, նայում եմ քեզ… Հետո երգում է՝ համամ-զամ, զամ, զամ (ծաղրածուի երգն է երեկվա)… – Գիտե՞ս՝ Շուշոն եկել է… – Վիեննայի՞ց է եկել, ինքնաթիռո՞վ…
Դավիթն արթնացել է… – Մամ, պառկել եմ, նայում եմ քեզ… Հետո երգում է՝ համամ-զամ, զամ, զամ (ծաղրածուի երգն է երեկվա)… – Գիտե՞ս՝ Շուշոն եկել է… – Վիեննայի՞ց է եկել, ինքնաթիռո՞վ…
Շուշան Բլեյանը Վիեննայից ինձ, որպես գաղտնիք, հավաստիացրել էր, որ դեկտեմբերի 18-ին կլինի Երևանում, և Նոր տարի ու Սուրբ Ծնունդ միասին կանցկացնենք։ Ու ես քանի՜ անգամ Դավթին բացատրել եմ, որ դեկտեմբերի
— Հայրիկ, ես արդեն արթնացել եմ… դեկտեմբերի 12-ը եկել է՞… Մորաքույրը տորթ թխել-վերջացրել է՞, գնում եմ՝ տեսնեմ… Մեծ դժվարությամբ ուշ քնեց և նույն դժվարությամբ աչքերը բացեց ժամը 8-ի մոտ մեր հոբելյար
Իբր ես մի քնող եմ, հիմա էլ Դավիթը… հարու է տալիս… Հա, հա, հենց հարու, էն էլ՝ գիշերվա 2.30-3.00-ի արանքում. արթնանում եմ քացու կսմթոցներից: Քունս առել եմ, կնշանակի… Ես քնում եմ
Երեկ Արթիկի Մեղրաշեն (իմ բարեկամ Պետրոս Մակեյանի հարազատ Փանիկ գյուղին կպած) և Պեմզաշեն գյուղերի դպրոցի տնօրեններն էին հանկարծակի այցելել կրթահամալիր. կեցցե Մարի Գաբանյանը, մեր նշանավոր կրթահամալիրի նույնքան նշանավոր «Տիգրան Հայրապետյան»
Մեր Մարգարիտ Սարգսյանի «Լուսաստղում» այս անգամ Սոնա Գրիգորյանը որոշեց իմ օրապատումի վերնագիրն էլ, սկիզբն էլ… Չնայած, Սոնա ջան ու Մարգարիտ ջանեջան, էս պատմելու բան ունենալը (լոռեցոց ձայնը լսեցի՝ պարտադիրա՞) իմ պատումի մղիչն է…
Հորեղբորս մեծ տղան` Լևոն Թադևոսյանը, որ բնակվում է ԱՄՆ-ում, շատ ուշադիր է Հայաստանում բնակվողներիս ֆիզիկական, մտավոր ու հոգևոր առողջության վերականգնման պահպանման համար։ Նրան խոստացել եմ իմ օրագրում տարածել կրթահամալիրին քաջածանոթ
Համո Սահյանին՝ վարպետին, բանաստեղծին, Մարդուն, այո՛, մեծատառով մարդուն, ինձ հանդիպեցրել է իմ աշխատանքը թիվ 10 դպրոցում (1979-1985 թթ) հայագիտական դասարաններում` «Դասը վարում են գրողները, գրականագետները, լեզվաբանները» խորագրով հանդիպումների կազմակերպումը, դրանց
Երբ անցյալը շեղում է՝ անջատում ես, ապագան չի ոգևորում՝ վարագուրում ես, ընկղմվում ես ներկայում… «Սեբաստացիներ» ռադիոն, իր պարբերականությամբ մրցակից ֆիրմա է իմ Օրագրին. այսօր ես լսեցի նրա 20-րդ հաղորդումը… Ասենք շնորհավոր։ Ես ռադիոհաղորդումները
Ինձ դուր է գալիս կրթահամալիրում ինքնակազմակերպման, փոխօգնության և համերաշխության ռեժիմը, որն ապահովում է ցանկացած կարգի, ռանգի, քանակի այցելուների պատշաճ ընդունումը-ճանապարհումը առանց կրթահամալիրի բնականոն-կենդանի-բաց գործունեությունը խաթարելու, առանց մեր սովորողին և ուսուցչին՝