Կրթահամալիրում, ինչպես եվրոպական արտասահմանում, գրավիչ է, բայց…
Դավիթը խաղընկերոջ մշտական պահանջ ունի, հայրիկն ու մայրիկը միշտ չեն ձեռքի տակ, էլ չեմ ասում՝ ոչ միշտ են թարմ, ամբողջությամբ իրեն տրված խաղընկեր… Վերջին անգամ, շաբաթ օրը Սոնան է այցելել,
Դավիթը խաղընկերոջ մշտական պահանջ ունի, հայրիկն ու մայրիկը միշտ չեն ձեռքի տակ, էլ չեմ ասում՝ ոչ միշտ են թարմ, ամբողջությամբ իրեն տրված խաղընկեր… Վերջին անգամ, շաբաթ օրը Սոնան է այցելել,
Մենք՝ բոլոր տարիքի սեբաստացիներս, ըմբռնումով ընդուեցինք Google-ի տնօրենների խորհրդի նախագահ մեր գործընկեր Էրիկ Շմիդտի Դավոսի արված հայտարարությունը, որ համացանցի ժամանակաշրջանն ավարտվելու է: Շվեյցարիայի Դավոսում, զուգահեռ մեր Բանգլադեշում բաց ստուգատեսների խաչմերուկում ծավալված
Դավիթ Բլեյանը նման է զեբրի՝ վագրաձիու… Կհարցնե՞ք՝ ինչո՞վ… Զեբրի գծերով այս շորն է հագել, մայրիկն էլ շեշտել է. – Ոնց որ զեբրիկ լինի իմ տղուկը… Դավիթը թողել է ամեն ինչ
Ինչպես պայմանավորվել ենք, ով առաջինն է իմանում ինչ-որ կարևոր տեղեկություն, լուր կամ նորություն, հայտնում է, որ բոլոր սեբաստացիներն էլ իմանան, որտեղ էլ որ լինեն, ո՛ր տարիքում էլ լինեն… Ահա, ես
Ամեն օրն է այսպես՝ լեցուն գործերի վերջում գրիչն «ընկնում» է իմ ձեռքից, ձեռքս փակվում, գրելս չի գալիս, ու ամեն առավոտ, հիմա՝ 4-5-ի արանքում «բարձրանում» է գրիչը, ափս խցկվում. գրելս գալիս
Արթնացել եմ առտու-գիշերվա 4-ին՝ գրելու պահանջով. արթնացել եմ, որ գրեմ, պատմեմ անձայն՝ վայելելով իմ պատրաստած, Շուշվա Քարին տակի մեղրով լուծված սուրճը… Իսկ ժամանակի մեքենայի մասին խոսակցությունը բացվեց Մարմարյա սրահում, երբ
Առավոտյան յոթն անց կես դեռ չգիտեմ՝ Դավիթ Բլեյանն արդյոք ապաքինվե՞լ է հարկ եղածին չափ, թե ոչ, բայց ճար չկա, պիտի ընտանիքով դուրս գանք տանից. ստուգատեսյան ճամբարն իր իրավունքների մեջ է…
Այսպես էլի է եղել. կորցրել եմ ժամանակի զգացողությունը՝ «ոչինչ, կհասցնեմ»,- ասել եմ, մոռացել եմ Դավիթ Բլեյանի գործոնը՝ միշտ ինքնաբուխ, ինչպես հիմա. արթնացավ, երբ ես իր ժամանակը արդեն չունեի, ու հիմա
Գիրն սկսելու և ավարտելու համար ինձ մի ժամից քիչ ավելի մնաց. էլի ոգևորվեցի ընթերցանությամբ՝ իմ ուշադրության կենտրոնում շարունակում են մնալ ներհայաստանյան կյանքի բոլոր փոքր ու մեծ դրսևորումները՝ տնկիի, ծիլի… ծաղկի
Տեսաք՝ ինչ կատարվեց, երբ Շուշան Բլեյանին Վիեննայում միացավ Լիլիթ Բլեյանը. Վիեննայի քաղաքային խորհուրդը ևս ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը: Դժվար է չհամաձայնելՊոլսո հայոց պատրիարքի փոխանորդ Արամ արքեպիսկոպոս Աթեշյանի հետ. «Ոչ, մեկուկես միլիոն