Առողջագետ ընկերներով հիմա մենք թ. 304 սենյակում ենք։ Կոկիկ, խնամված, ճաշակով, հիգիենիկ միջավայրում։ Ամեն ինչ հարմար է՝ հնարավոր կարճ ժամանակում առողջությունը վերականգնելու համար։ Մնում է, որ մեր մասին մտածողները այնքան
Ամենևին մի՛ երդվեք․ մեր խոսքը լինի այո—ն՝ այո ու ոչ—ը՝ ոչ․․․ Ներաշխարհն ու հոգին մաքուր պահելու համար պետք է ազատվել ստից․․․ Սա մի պնդում է, որ պիտի վիճարկեք կամ համաձայնեք
Իմ մեջ մարել է մի լույս արեգակ, Մահու գիշերն է մթնել իմ հոգում,— Մի՞թե դու պիտի վառես նոր փափագ, Մի՞թե դու պիտի հրդեհես հուզում… Վահան Տերյան
Ես հայաստանահպատակ եմ, որքան ինձ հիշում եմ. ծնվել, ապրում եմ Երևանում, անընդհատ։ Իմ վեցերորդ, յոթերորդ երեխայի մասին չեմ մոռանում։
Դավիթ Գևորգյանի հիշատակի՝ կենդանի դարձած ֆուտբոլի մրցաշար․․․ ամենամյա, օրացույցային․․․ Մեր հերոս սեբաստացու պայծառ հիշատակի այսպիսի կենդանի՝ կրթահամալիրի ավագ դպրոցի սովորողից եկած ու սովորողին հասկանալի միջոց․․․ Ֆուտբոլի հրապարակը, «Սեբաստիա» մարզադաշտերում հետևողական
Երկար մտածելու կարիք չունեցա․․․ Նվերները զատկական իրենք իրենց եկան։ Մնում է փոխանցելը, իմ գիր բերելը, իմ ֆեյսբուքյան ու mskh-ի առաջին էջում տեղադրելը՝ կարգով ու սիրով։
Աստղիկն ինձ բռնացրել է առանց շապիկի, լողարանից դուրս գալիս, սրբիչով․․․ Ժպտերես—ոգևորված՝ — Պապայի՛կ, դու ծիծի՜կ ունես, ես տեսնում եմ․․․ — Բա որ ծիծիկ ունեմ, ինչո՞ւ հայրիկից կաթիկ չես ուզում․․․ Մայրիկից