Մեր տանը հիմա չորսով ենք ապրում և դա ավելի ու ավելի հետաքրքիր է․․․ Դե, Արմինեն էլ, ինչպես ծոցվոր ամեն կին, հերոսի-կենտրոնում լինողի-ամենակարևորի իրավունքով, նազերով-անցումներով․․․ վայելքի մեջ։ Հալալ է։ Ես (մայրս
Էս մեր Ֆելիքս Եղիազարյանի ճամփորդական պատումները նախանձ են առաջացնում կրկնակի կարդալու աստիճանի… Շատ ուրախ եմ, որ սկզբից էլ նախագծում էի ու եղաՍտամբուլում, եղա հայկական վարժարանում… ապրելու համար: Բարևներ Ստամբուլի իմ
Երեկվա շաբաթ օրը՝ մայիսյան ստեղծագործական բաց հավաքով, օրհնության օր եղավ։ Ինձ օրհնողները՝ կրթահամալիրի Բանգլադեշի բնակիչները, կրթահամալիրի Բանգլադեշի կանաչող-գրավիչ դարձող հյուսիս-արևելք անցումում ինձ հանդիպող-ողջունողները․․․ Այս ողջույնները, Քոլեջի անցումի՝ երեխան գրկին, երիտասարդ, հմայիչ անծանոթուհի-արդեն
Դուք եք հեղինակը ձեր գործի․ հունիս ենք նախագծում, հեղինակային դպրոցների բաց ցանցով, կրթահամալիրի՝ ցանցում գործող հանրակրակրթական դպրոցների, նախակրթարանների, քոլեջի, ուսումնական կենտրոնների սովորողներ-սաներ-մանկավարժական աշխատողներ, ցանցի նկատմամբ իրենց կարգավիճակը որոշող այլ ուսումնական հաստատությունների,
Հաջողությունը ձեզ լինի, հանկարծ չձախողենք. ես գործում եմ այդպես՝ բացառում եմ ձախողումը… Մայիսի 21-ին նշանակված է մամլո ասուլիս, որտեղ Հայաստանում այլընտրանքային կրթության ջատագովներով հայտարարելու ենք միության ստեղծումը։ Ինձ խնդրել են
Այս վերնագիրը Դավիթ Բլեյանի շապիկին է՝ «Be happy»։ Նիկոլ Փաշինյանը դրան կավելացներ՝ քայլ արա։ Իմ գիրն իմ էլ հասցեից սիրելի «Հայկական ժամանակի» լրագրող Աննա Զախարյանի հարցերն են՝ իրենց պատասխաններով, և իմ
Սերգեյ Դանիելյանին՝ Յոժին, միշտ հավանել եմ, որքան էլ մի տեսակ «նեղացած եմ». անուշադիր է իմ նկատմամբ․․․ Ի՞նչ պակաս «տնազի» խայծ եմ։ Ամոթխածությամբ եմ բացատրում, այո, նրա ամոթխածության հասնող կարևորումով մեր
Հունիսը ամենասեբաստացիականն է իրավամբ-բովանդակությամբ-կազմակերպմամբ՝ ոչ միայն բաց (բաց ենք շուրջ տարի՝ ֆիզիկական ու մեդիա միաջավայրում, մենք բաց համակարգ ենք), ոչ միայն նախագծային ամբողջական, ողջ ամիս, այլև ճամբարային, բոլոր տարիքի սովորողների՝
Մեկ շաբաթով՝ 14-19 մայիսի։ Օր առաջին. երկուշաբթի։ Եվ ես ողջունում եմ յուրաքանչյուրիդ ձևով սեբաստացիական՝ ձեռք ձեռքի, աջ ափով, հետո՝ ձախով, հետո՝ զույգ ափով, հետո՝ գրկախառնություն յուրաքանչյուրիդ հետ, ձեր համաձայնությամբ… Սա ոչ
– Էս հայրիկը մեր գրող ա․․․ – Ո՞նց չի հոգնում, որ ամեն օր գրում ա․․․ – Ինչքա՞ն պիտի գրի անվերջ․․․ Մինչև բոլորը վերջանա՞ն․․․ Բլեյան Դավիթն է պարբերաբար հետաքրքրվում իմ գրով։