Տիգրան Համասյանը և Երևանի պետական կամերային երգչախումբը Հարություն Թոփիկյանի ղեկավարությամբ երեկ Օպերային թատրոնի լեփ-լեցուն դահլիճում ներկայացրին «Լույս ի լուսոյ» յուրօրինակ նախագիծը՝ դաշնամուրի և երգչախմբի համար: Սուսան Հովհաննիսյանը, ում առաջ մեղքի
— Մայրի՛կ, ես քո կաթն եմ ուզում,- Դավիթը ձգվում է դեպի մայրիկը. տարածվում է, գլուխը խոթում… — Ես կաթ չունեմ. համ էլ դու պուճուր չես, Դավի՛թ: — Ես արդեն մեծ
Այսպես հաճախ չի լինում, որ արթնանում ես ու ոչ միայն գիտես՝ ինչ ես գրելու, այլև գիտես վերնագիրը, գիտես՝ ինչպես ես սկսելու, շարունակությունը գիտես. արթնանում ես՝ գրելու, որոշակի տեքստ փոխանցելու համար,
Զուլում շաբաթ էր. հաղթահարեցինք ես՝ վաթսուն տարեկան հետևողական-սրընթաց գլորվողի, Դավիթ Բլեյանը 3 տարեկան 3 ամսական դարձածի հերթական շաբաթը… Արմինեն է ծանր տանում. ինչո՞ւ. երբ տարին իսկի գարունն էլ չի ճանապարհել:
Արմինեն շաբաթվա ընթացքում իմ խաթեր ոտքի վրա էր մնում, դրանից իր հիվանդությունը, ավաղ, խորացավ… Առանց հարազատական դեսանտի գլուխ չես հանի. ի՜նչ լավ է, որ մարդ այսպիսի հարազատներ ունի… Իմ օրագրի
— Դուք է՞լ եք հիվանդանում, չէի պատկերացնում…- հիվանդանոցից դուրս գալիս ինձ ճանապարհեց երիտասարդ մի կին, ում անկեղծ զարմանքը դեղի նշանակություն ունեցավ… Ես մեղավոր ժպտացի… Խոսքեր չկային… Երկու ժամ անցկացրի Նոր Նորքի
Լավ նշան է. մարտի 17-ին mskh.am-ի մուտքերի քանակը գերազանցել է 6000-ը՝ 6160 մուտք: Տպավորիչ է: Չորրորդ բաժակ ջուրը, որ ահա, հաճույքով խմեցի, «Գաղտնիքներով լի դպրոց»-ը ֆիլմի դիտումը, «Սեբաստացի» ռադիոյի ու
Դավիթ Բլեյանն իմ սենյակային-պալատային մեկուսացման օրվա ընթացքում հրաժարվեց ինձ հետ լինելուց. — Թող ինքը գա մեր սենյակ, մայրիկ… Հենց առողջագետ Արմենը եկավ, Դավթի «ով ես դու» հարցին հասկանալի մի բացատրություն
Երևանում անձրևը շատ կամ անտեղի չի լինում. գարուն է, ու անձրև, ի՞նչ կա նեղվելու: Ուրախացեք կամ ցնծացեք… Ոչինչ, որ այս խոնավությունը ստուգատես եղավ իմ օստեոխոնդրոզային վիճակի համար՝ իր գործն արեց
Օստեոխոնդրոզի հետ խաղ չեն անի՝ այս մեկը լավ գիտեմ. դեմը պետք է առնել, քանի չի զարգացել, թե չէ սև «բեկում 2015» կբերի բոլորիս գլխին… Շաբաթ-կիրակին ես օգտագործում եմ նպատակային… Շաբաթ