Զուլում շաբաթ էր. հաղթահարեցինք ես՝ վաթսուն տարեկան հետևողական-սրընթաց գլորվողի, Դավիթ Բլեյանը 3 տարեկան 3 ամսական դարձածի հերթական շաբաթը… Արմինեն է ծանր տանում. ինչո՞ւ. երբ տարին իսկի գարունն էլ չի ճանապարհել:

Առիթը լավ օգտագործեցի՝ «Samsung» նշանավոր գործիքով ոսկորներիս, կմախքային կառուցվածքիս ու թոքերիս երիտասարդությունը ցուցադրելու համար. իսկական բլոգում հրապարակելու պատկերներ-տեսարաններ… «Գժությո˜ւն»,- կասի Նազենի աստղ Հովհաննիսյանը, երբ տեսնի քեռու 25 տարեկան թոքերի ու 40-ը չգերազանցող ոսկրերի պատկերները… Առողջ ենք 2015-ի բեկումը խոստացած երաշխավորելու համար՝ անկախ Հունաստան-Գերմանիա, Ռուսաստան-Արևմուտք, Իսլամական պետություն-ալամ աշխարհ հակամարտությունների ընթացքից…
Լրագրողի զարմանքից առաջացած հարցին, երբ իմացավ իմ 60 տարեկան դառնալը… «Ո՞ր շրջանն եք ձեր կյանքի ամենաբեղունը համարում…»,- լսեցե՛ք ճշմարիտ պատասխանը.
— Վաթսունից սկսվողն իմ ամենաշրջանն է… Հաստա՛տ:

Խաղաղ կիրակի է. մեր պայմանավորված ընթերցարանը սիրով մեկնում եմ. սկսե՛ք թերթել… Նույն սկզբունքն է` հաստատ անվնաս խորհուրդներով, դրական զգացումներով, հաջողակ երկուշաբթիի սպասումներով… 10-ի չափ հղումներով, դադարներով, անցումներով:

Ֆոտոգովազդային ընդմիջում.
Մանուշակ Աբրահամյանի 2-րդ դասարանցիները կարտոֆիլանկարչություն են անում:

Շաբաթը պիտի Տիգրան Հայրապետյանինը լիներ ու այդպես էլ եղավ՝ նշանավոր իր ծննդյան օրով, հասարակագիտական ստուգատեսով ու սրանց բերած ուսումնական-հասարակական աշխույժով. լավ շաբաթ էր: Շողիկ Պողոսյանը իր ծննդյան օրը դարձրեց առիթ, «Ծաղկաձոն» ստուգատեսով դարձավ ամենագրավիչ սեբաստացին: Շաբաթը իրենով արեց Շողիկը: Ասենք` շնորհավո՜ր:

Շաբաթվա հերոս դարձավ մեր հմայիչ, ժպտերես Գոհար Բալջյանը` հասարակությանը ներկայանալով իր ընտրյալ Տիգրանով՝ որպես մեկ: Ասենք` շնորհավո՜ր:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կարևորը առաջ ընթանալն է…

Դուք չգիտեք, թե ուղիղ ժամը 5-ին արթնանալու (թողեք սրան անվանեմ իմ այգ-նոր օրվա սկիզբը), թող որ առանց կիտրոնի իմ գոլ մեղրաջուրը կում-կում ըմպելու, իմ ռելաքսի վիճակում հայտնվելու ու պատումը-գիրը սկսելու

Մախաթը պարկում չես պահի

Գրասեղանն իմ նորից կարգի բերելու անհրաժեշտություն կա․ իմ անընդհատ գրին-պատումին, որպես տեխնոլոգիական մի շղթա, ուղեկցող պրոցեդուրա է սա, տարբեր թղթերի վրա վռազ-վռազ արած իմ գրառումները ինչպե՞ս գործածել, ինչպես գրասեղանը մաքրել-ազատվել․․․

Գործը մեր կիսատ հո չե՞նք թողնի․..

Հայկ Բիանջյանը՝ հայտնի լուսանկարիչ, սեբաստացի Հարությունի հայրիկը, մեր լավ գործընկերը «Դար» հիմնադրամից, ոգևորված պատմում էր մայիսի 8-ին սկսած Հրազդան գետի մաքրումը Դդմաշենի գյուղի կամրջի  մոտ շարունակելու մասին, սովորողների հետ․․․