Զուլում շաբաթ էր. հաղթահարեցինք ես՝ վաթսուն տարեկան հետևողական-սրընթաց գլորվողի, Դավիթ Բլեյանը 3 տարեկան 3 ամսական դարձածի հերթական շաբաթը… Արմինեն է ծանր տանում. ինչո՞ւ. երբ տարին իսկի գարունն էլ չի ճանապարհել:

Առիթը լավ օգտագործեցի՝ «Samsung» նշանավոր գործիքով ոսկորներիս, կմախքային կառուցվածքիս ու թոքերիս երիտասարդությունը ցուցադրելու համար. իսկական բլոգում հրապարակելու պատկերներ-տեսարաններ… «Գժությո˜ւն»,- կասի Նազենի աստղ Հովհաննիսյանը, երբ տեսնի քեռու 25 տարեկան թոքերի ու 40-ը չգերազանցող ոսկրերի պատկերները… Առողջ ենք 2015-ի բեկումը խոստացած երաշխավորելու համար՝ անկախ Հունաստան-Գերմանիա, Ռուսաստան-Արևմուտք, Իսլամական պետություն-ալամ աշխարհ հակամարտությունների ընթացքից…
Լրագրողի զարմանքից առաջացած հարցին, երբ իմացավ իմ 60 տարեկան դառնալը… «Ո՞ր շրջանն եք ձեր կյանքի ամենաբեղունը համարում…»,- լսեցե՛ք ճշմարիտ պատասխանը.
— Վաթսունից սկսվողն իմ ամենաշրջանն է… Հաստա՛տ:

Խաղաղ կիրակի է. մեր պայմանավորված ընթերցարանը սիրով մեկնում եմ. սկսե՛ք թերթել… Նույն սկզբունքն է` հաստատ անվնաս խորհուրդներով, դրական զգացումներով, հաջողակ երկուշաբթիի սպասումներով… 10-ի չափ հղումներով, դադարներով, անցումներով:

Ֆոտոգովազդային ընդմիջում.
Մանուշակ Աբրահամյանի 2-րդ դասարանցիները կարտոֆիլանկարչություն են անում:

Շաբաթը պիտի Տիգրան Հայրապետյանինը լիներ ու այդպես էլ եղավ՝ նշանավոր իր ծննդյան օրով, հասարակագիտական ստուգատեսով ու սրանց բերած ուսումնական-հասարակական աշխույժով. լավ շաբաթ էր: Շողիկ Պողոսյանը իր ծննդյան օրը դարձրեց առիթ, «Ծաղկաձոն» ստուգատեսով դարձավ ամենագրավիչ սեբաստացին: Շաբաթը իրենով արեց Շողիկը: Ասենք` շնորհավո՜ր:

Շաբաթվա հերոս դարձավ մեր հմայիչ, ժպտերես Գոհար Բալջյանը` հասարակությանը ներկայանալով իր ընտրյալ Տիգրանով՝ որպես մեկ: Ասենք` շնորհավո՜ր:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ոչ, ես չեմ կորել… ուղղակի վերցրու, կջերմանաս…

Կորել է իմ այս վերնագրի հեղինակը։ Ո՞վ կդնի հղումը՝ որտեղի՞ց եմ վերցրել այս տողը։  Ավագ դպրոցի մեր սովորող Կարինե Կիրակոսյանին՝ «Անպատ դպրոցի սովորողը» հրապարակման հեղինակին, արձագանքում եմ՝ խիզախե՛ք որպես ուսանողներ՝

Ես եմ ստեղծում իմ հեքիաթը․․․

Թե հեքիաթն է մեզ կանչում… Բանգլադեշում, ամեն օր, հունվարյան ուսումնական ճամբարում՝ իմ որպես ճամբար գործող կրթահամալիրում, դպրոցում, ջոկատում, իմ ընտրած, ստուգատեսում, ճամփորդություններով-խաղերով-բաց-պարապմունքներով․․․ Ուռա՜․․․ ձյուդոյիստ Նարեկ Կարապետյանն էլ՝ 2020-ի պատերազմում տանկիստ

Երախտագիտությունը՝ որպես մեր մանկավարժության վարձ և արդյունք

Ֆեյսբուքում Արմինե Թոփչյանի այս շարքը շշմելու է, իմ օրվա գիր դառնալու աստիճանի, քո թույլտվությամբ, Արմինե Թոփչյան, Թոփչիկ ջան, ընկեր-օգնական, ավելի լավ ի՞նչ և ինչպե՞ս պիտի պատմեմ։ Սա մեր հեղինակած մանկավարժության շքերթ է՝