Վերջապես հասանք կրթահամալիրի թթենիներին ու տեղեկանք ունեցանք այսպիսի. Նոր դպրոցում 2 թթի ծառ ունենք, բայց թութը դեռ չի հասել: Թութ թափ տալու համար նախատեսված չարսավ ունենք: Դպրոց-պարտեզի տարածքում թթի ծառ
Հինգ օր անընդհատ գործում ես երկիր Բանգլադեշումդ, ստեղծման տերունական օրինակով-պատվիրաններով, 6-րդ օրը շրջում մեծ երկրով՝ Հայաստան աշխարհով, ներկայացնում ստեղծագործությունդ, տարածում ստեղծականությունը, հավեսը, կյանքը… Դրախտի տարածումը երկրով մեկ ո՞ւմ գործն է, եթե
Դավիթ Բլեյանը սիրում է հարցնել. — Ե՞րբ է բացվում լույսը, պա՛պ, դու գիտե՞ս… — Գիտեմ, Դավիթ, գիտեմ և ինչպես… Ես թողարկում եմ վեց հարյուր յոթանասունյոթերորդ գիրն ավանդական-հաստատուն-բնական ընթացակարգով. առտու գիշերվա
Ա՜յ քեզ անձրև, ես համարյա դրսում էի գիշերը. մեր տան պատշգամբից այնքա՜ն հնչեղ էր սելավը… Տարերք, որ իմն է… Ես երբեք անձրևանոց-թիկնոց չեմ կրել, անձրևից չեմ պաշտպանվել… Հայաստանում, Երևանում այնքա՜ն
Այո՛, ընդհանուր պարապմունքը կարող է և կլինի Երերույքի տաճարում մայիսի 21-ին՝ ժամը 9.30-9.45, «Գեղարվեստը կրթահամալիրում» նախագծի մասնակիցների և Անիպեմզա համայնքի գյուղի բնակիչների, սովորողների և ուսուցիչների մասնակցությամբ: Կարող է և եղավ
— Պա՛պ, բա շունիկները ո՞նց են աչքերը փակ ծնվում-ապրում… Իրենց մայրիկի ծիծիկները գտնում… Պա՛պ, քանի՞ օր են այդպես անտես մնալու… Դավիթն արթնացավ այդպես՝ Ռոքսիի քոթոթների պես, աչքերը՝ փակ, միտքը՝ արթուն…
Տեր Գնել քահանա Մարտիրոսյանը Հայրավանքում մեզ՝ սեբաստացիներիս՝ ուսուցչական երգչախմբին, նրա գեղարվեստական ղեկավար ու խմբավար Հարություն Թոփիկյանին, տնօրեն Աշոտ Բլեյանին, պարտավորեցրեց Պատարագի պատրաստվել… Մաեստրոյի պլանների մեջ Պատարագ երգել-ձայնագրելը, որքան գիտեմ, վաղուց
Ինչի՞ նման կլիներ իմ գիրը առանց այդ սիրուն պատմությունների… Չէր լինի, կընդհատվեր վաղուց… Բայց տեսեք, կա իմ գիրը, իմ հավեսը՝ պատմելու ինձ հետ կատարվածը, իմ տեսածը-լսածը՝ անընդհատ… Դավիթ Բլեյանն առավոտ մի
«Եթե ուզում ես երկարաձգել կյանքդ, կարճացրու ճաշկերույթներդ». ԱՄՆ գրող, քաղաքական գործիչ, դիվանագետ, դիլետանտ, շախմատիստ, դիզայներ, երաժիշտ, փիլիսոփա, ինքնակենսագիր, գրադարանավար և լրագրող Բենջամին Ֆրանկլինի այս տողերը ոչ միայն քաղաքակիրթ Արևմուտքին են ուղղված ամբողջությամբ, այլև ասիացի թե
Մեր տան պատշգամբում այդպես է… Դավիթ Բլեյանն օրեր առաջ հաշվել է քսանութ կոկոն, հիմա ես զբոսնում եմ-վերահաշվում կոկոնները… Շատացել են… Այլ ծաղիկներ… Թող արթնանա հերոսը մեր ու հաշվի. ով իր