Մեր դիմացով անցնող երիտասարդ կանանց-աղջիկներին ցույց տալով՝ Դավիթ Բլեյանը. — Ընկեր Մարինեն, պա՛պ… Հետո մյուսին է ցույց տալիս. — Մեր խմբի Հայկի մաման… Նմանեցնում է մեր տղան ու դրանով իր
«Ավագների համերգները կրտսերների ինքնարտահայտման հարթակ». Արմինե Թոփչյանի՝ հաջողված վերնագիրն է նույնքան հաջողված ֆոտոպատումի, որ նաև լավագույնս ներկայացնում է Գեղարվեստի տանիքը՝ որպես ուսումնական նոր միջավայր, որ նաև նախագծային ուսուցման ուղղություններից մեկն
Մեր տանը մեծ աշխուժությամբ-գոհունակությամբ ընդունեցին armtab-ի՝ հայկական պլանշետի նոր մոդելի User Guide-ը… Դավիթն իր «Թուր կեծակին» չէր գործածում, իսկ այս նոր մոդելով սկսեց խաղալ: Գիտեք, մանկավարժական լաբորատորիայի մշակած կարգով, Անահիտ
«Եվ ընդհանրապես, կարծում եմ՝ մենք կրթական քաղաքականության մեջ շեշտադրում փոխելու խնդիր ունենք. ոչ թե ի՞նչ ես պատրաստվում անել, այլ ցույց տուր խնդրեմ՝ ինչ ես արել»: Սա Նունե Մովսիսյանի ամենաթարմ «Դպիրի»-ի
Զարուհի Առաքելյանի՝ ամենահաս ու ամենա՝ իմ օգնական Զառայի տեղեկությունը Բութանի թագավորության մասին տպավորվել-չի անցնում, ինձ բաց չի թողնում՝ առանց համարժեք մի գործողության… Չբռնե՞նք ու մի ծառատունկ-ֆլեշմոբ անցկացնենք Հարավարևմտյան թագավորությունում (ՀԱԹ)՝
— Քաղաքի կենտրոնում միայնակ մոլորված ծառն ինչի՞ համար է… Սա ֆրանսիացի գրող Ժակ Շարպանտրոյի «Ծառը» բանաստեղծությունն է, կրթահամալիրի Միջին ու Ավագ դպրոցների վեցից տասներկուերորդ դասարանցիների՝ Աննա Մարությանի ֆրանսերենի ընտրությամբ հայերեն
Դավիթ Բլեյանի վայրի կենդանիներին, ինքն ասում է «իմ կենդանիկները», երեկ ավելացան ընտանիները… կով, ոչխար, այծ… Խանութից ընտրել և առնել է տվել ձկնորսական կարթ, ջրի որսն էլ հետը՝ ձկներ, խեցգետիններ, գայլաձկներ…
Մեր շուրջը, մեր դպրոցական բակերում, մեր ճանապարհին տեսնում-ճանաչո՞ւմ ենք, ինչպես Կարինե Պետրոսյանն է ասում, գարունն ավետող առաջին ծաղիկները՝ մանուշակը, անմոռուկը, հասմիկը, զանգակը․․․ Հեծանվով անցնում էի Քոլեջ-արհեստագործականի և նորատունկ անտառն ու
Երկուշաբթին կարող է և դժվար օր է, բայց ոչ իմ օրագրի համար… Համեցե՛ք, այնքա՜ն կարևոր, չասված պատում է դուրս մնացել ամենօրյա անընդհատ իմ գրից, հագեցած համերգային շաբաթից, Չարենց-Դավթին հանձնված կիրակիից, դեռ
Ես չեմ կարող մասնակցել, ոչ էլ առայժմ Դավիթ Բլեյանը, տիկին Աիդայի ու իր թոռնիկ Արեգի շրջիկ-խաղալիք ընթերցարանի կազմմանը, այնպիսի ընթերցարան, որ, Արեգի ասելով, «թափառող ընթերցարան» լինի, «ոնց որ շները, դրանց