Կարոտել էի Բանգլադեշիս… Թբիլիսիի Գլդանից Երևան ճանապարհն անցնում էր կիրակիով. այն ամբողջությամբ անցկացրի տանը՝ Դավթի ու Արմինեի հետ: Արմինեի հիվանդությունը՝ այս տարածված «զզվելի վիրուս» կոչվածը, կարծես կրկնվում է. Արմինեն լուրջ անհանգստացած է իր դասերի, իրեն անհամբեր սպասող 4-5-րդ դասարանցիների, գարնան արձակուրդի օրերին չկարդացած-չբացած գրականության համար…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կյանքի բեկում տարի, այո՛…

Այդպիսին թող լինի 2015-ը, որի երկրորդ օրն է այսօր, 365 օրերից։ Նազենի աստղ Հովհաննիսյանն է այցելել իր քեռուն ու Լիլիթ աստղ Բլեյանը` Սոնուլիկի հետ։ Դավիթն ու Սոնուլիկը իրենց ստեղծած խաղաշխարհի

Երեխայի առաջին կրթիչների՝ ընտանիքի ու զորեղ միջավայրի մասին…

Որպես կամակոր երեխա՝ իմ ծննդյան առիթով, հոբելյարի իրավունքով ես ստացա այն, ինչ իրոք ուզում էի. այսպիսի կրթական շքերթ՝ Մայր դպրոցի սրահում, 200-ի չափ դեղձ ուտող 5-6 տարեկան սեբաստացիկներ՝ Մարմարյա սրահ-կրթական

Ամառային շրջագայությունից վերադարձած Լիլիթ Բլեյան-Վահե Հովհաննիսյան ընտանիքը

Ջա՜ն, ամառային շրջագայությունից վերադարձած Լիլիթ Բլեյան-Վահե Հովհաննիսյան ընտանիքը՝ իր սքանչելի մասով՝ Լիլիթն ու իմ Արաքսիկ-Սոնուլիկ թոռնուհիները երեկ այցելեցին մեզ… Սկզբում եկավ կախարդուհի Սոնան, Դավթի նմանակը, քույրերից ամենասպասվածը… Դավիթն ու Սոնան