Ես մեր Արևմուտքից էի գալիս մարզական քայքով, ու Մայր դպրոցից հյուսիս-մեդիակենտրոն բարձրացող Անի Սարգսյանի ու կինո-ֆոտոգործ ընտրած 4-5-րդ դասարանցիների հետ մեր ճանապարհները խաչվեցին։ Սեբաստացիական-առողջաբեր գրկախառնություն, ամենակարևորի փոխանակում․․․
— Տիա՛ր ջան, մեզանից հեռու մի՛ գնացեք, Դուք մերն եք, ու մենք՝ Ձեր պաշտպանները…,- զգուշացրեց 4-րդ դասարանցի Մարի Աղայանը։
Վերնագիրն այսօրվա իմ պատումի այս օրերին սեբաստացիական տարբեր խմբերի հետ մեր ակտիվ խաչումներից առաջացավ․․․

Արևելքի «Խոշորացույցի» տակ… Լուսանկարները՝ Արմինե Թոփչյանի:

Երեկ առավոտը ուսումնական օրվա ես Կարապետ Ռուբինյանի ու Վահրամ Մարտիրոսյանի հետ դիմավորեցի Արևմուտքի բարձունքում․․․ Ի՜նչ լավ մաքրել-պահպանում ենք. մեզ միացած դպրոց-պարտեզի ղեկավար Ռիմա Երեմյանն ու սովորողների հերթապահ խումբը ցույց տալու ինչքա՛ն բան ունեին… Բարձունքը՝ մաքրում-տարածումը-այգեպատումով դեպի հյուսիս, անտեր մնացած խաղողի թառմայի ներառումով՝ որպես բարձունքի բացօթյա ուսումնական տաղավար, քարափի արևելյան ցայտաղբյուրի նոր գեղագիտությամբ, բարձունքից դեպի հարավ՝ Ուսումնական ագարակ, շարունակվող ճանապարհի բարեկարգում-ծառապատումով, բարձունքի՝ դեպի հարավ-արևելք նայող քարափներով, կդառնա 2019-ի՝ Արևմուտքի յոթ հրաշալիքներից առաջինը…

Հետո եղանք մեր Ուսումնական Ագարակի կառուցվող լճակում… Զարմացա. Էդմոնդ Փաշինյանի և Կարապետ Ռուբինյանի սկսած ուսումնական նախագիծն առաջադիմել է տեսանելի՝ որպես մեր երկրորդ հրաշալիք…

Երրորդ հրաշալիքը Արևմուտքի դպրոց-պարտեզի ջերմոցն է՝ իրեն կից տնկարանով, դեպի արևելք՝ մինի ֆուտբոլի դաշտի կառուցումը՝ չորրորդ հրաշալիքը… Մեր Արևմուտքում 5-6-7-րդ հրաշալիքների արձանագրումը թողնենք առաջիկա գրերին…

Այսպես, այս օրերին ՀԱԹ-ում՝ հարավարևմտյան մեր թագավորությունում, կրթահամալիրի Բանգլադեշում, ես ձեզ հետ եմ՝ բոլոր կարգերի սեբաստացիների, մեր չորս կողմերում մեր համատեղ ուսումնական նախագծերով կառուցվող յոթ հրաշալիքների որոշման՝ տեսնելու-տեսցնելու, կրթահամալիրի 2019-ի աշխատանքներ բերելու համար։
— Ի՞նչ, չգիտեի՞ք, իմացե՛ք,- Դավիթ Բլեյանի նման խեթեմ ես ձեզ…

Մայր դպրոցի խաղադաշտերում օրեր առաջ պայմանավորված մեր հանդիպումը երեկ, իհարկե, կայացավ… Սեբաստացի հինգերորդցիների մի խմբի և մարզիչների հետ մեր հանդիպումն ունեցավ իր՝ Սոնա Փափազյանի այֆոնով-ռեժիսուրայով տեսանելի վախճանը, արդյունքը՝ մինի ֆուտբոլի չորս դաշտի և «Սեբաստիա» մարզահամալիրում ֆուտբոլի մեծ դաշտի ստեղծման մասին պայմանավորվածություն… Կդառնա՞ սա 2019-ի հունիսին Բանգլադեշյան ստեղծագործական հավաք-պլեների մեդիափառատոնի հեղինակային TV-հեղինակային մանկավարժության հայտերից մեկը… կիմանանք:

Մայր դպրոցի հայրենագիտական սրահում իրավիճակ էր փոխվել. նորացված միջավայր էր մեր տեխնոլոգ Հասմիկ Գրիգորյանի ու ընկերների ջանքերով… տոնական ուրախության շունչ՝ Հասմիկ Թոփչյանի, միջին դպրոցի իր ընկերների հետ… Այսպիսի հաղորդակցություն-ծես-խնամք-հարազատություն… Մնալս եկավ…

Ի՜նչ եմ շինում էս ցեխերում, աղմուկի մեջ վայրենի…

Հասմիկ Թոփչյանի պատումն ու Արմինե Թոփչյանի տեսանյութը  հենց նոր ավարտեցի՝ դիտելը-լսելը-երեկվա ապրումի նոր վայելքը…

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=p9yKSeg5tq4]

Ինձ մեր հայրենագիտականում, սովորողների այս օտարերկրյա-անհասկանալի միջավայրում գտան Երևանի կենտրոնից եկած իմ ու Գևորգ Հակոբյանի ուսանողական ընկերները, ֆիզիկային իրենց կյանքը նվիրած մարդիկ՝ Ներսես Անանիկյանն ու Հրաչյա Բաբուջյանը: Հրաչյայի 8-րդ դասարանցի տղան որոշել է, որ կրթահամալիրն է իր միակ դպրոցը ու հորն ուղարկել է հետախուզման… Մենք եղել ենք ու կանք յուրաքանչյուր սովորողի կրթության ընտրության երաշխավորը… Բարի գալուստ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր՝ մուտքի ուսումնական ճամբարով-կարգով, քո գիտակից որոշումով:

1in.am-ի՝ ինձ այնքա՜ն խանդավառ դիմավորված լրագրողների հետ մեր զրույցը կիսատ մնաց… Ժիրայր Ոսկանյանն ու Էլեն Հոխիկյանն այնքա՜ն հարցեր էին պատրաստել մի զրույցի համար… մեր ութերորդցիների նման… Կհանդիպենք:

#1587

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ինչպե՞ս է, որ այդպես է, ինչպե՞ս է հասունանում միրգը, պա´պ

Հիմա, երբ Կուբայում՝ Հավանա մայրաքաղաքում ԱՄՆ դեսպանատան շենքին ծածանվում է ամերիկյան պետության դրոշը, ինձ ապշեցրեց անմեռ հեղափոխական, Կուբայի հիմնադիր Ֆիդել Կաստրոյի 1973թ. ասածը. «ԱՄՆ-ն մեզ հետ կխոսի, երբ կունենա սևամորթ

Մանկավարժական ամենօրյա դիտարկում-գրառումներ է իմ գիրը

Ես արդեն երկու տարի է, ինչ աշխատում եմ բրուտանոցում․․․ կրթահամալիրի․․․ 1984-ին, երբ երկու Աշոտների՝ թիվ 183 հայտնի դպրոցի համահիմնադիրների նախաձեռնությամբ, ես այդ ժամանակ դեգերումների մեջ էի դեպի Բանգլադեշ իմ երկարատև

Հարսանիք լեռներում որ եղել է, լանջերին էլ կլինի…

Վարար անձրև թափեք, ծով արեք… Հով արեք, սարեր ջան, հով արեք… Ես Կոմիտասի «Հազար ու մի խաղ» ժողովրդական երգերի ժողովածուի առաջին հիսնյակի խաղերից առաջին երգն եմ կարդում, լսվե՞ց՝ կարդում. ու