– Պապա, ինչո՞ւ ես չկամ,- հարցնում է Դավիթ Բլեյանը mskh,am-ի Մեղրաձոր ճամբարի ֆոտոպատումներում իրեն չգտնելով…
Ամենուր իրեն է փնտրում-գտնում մեր հերոսը… Իսկապես, ե՞րբ, ինչպե՞ս է Դավիթը նորից հայտնվելու մեղրաձորյան ճամբարում:
– Պապա, գետերում ինչո՞ւ շատ ջուր կա… Պապա, որ քիչ ջրում չեն լողում, ի՞նչ ա լինում ջուրը… Թրջվում, ջրոցի են խաղո՞ւմ. հիշո՞ւմ ես առաջին անգամ… Ես ուզում եմ շատ ջրով գետում լողամ քեզ հետ, իսկ քիչ ջրով ջրում՝ մայրիկի և Շուշանի հետ ջրոցի խաղամ…

Դավիթ Բլեյանը մազերը կտրել է: Հենց այդպես, ինքնակամ, պարտեզից եկել է, Ռուզան մորարքոջը խնդրել է, թե կտրի… Նա էլ՝ շնորհքով կտրել է: Մեծացել է մեր տղան, հետը կարելի է ցանկացած հարց քննարկել-լուծել, մինչև Չինումաչին գնալ-գալ…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ժամանակն է, ընկերնեˊր, մեր կյանքի ժամանակը…

Երբ էլի ժամանակ չկա, ուշանում ենք. — Ժամանակ չկա,- ասում է Նազենի կրտսեր քույրիկը, ով օգնում է Դավթին՝ հագնվի, որ բոլորս չուշանանք։ Իսկ Դավիթը Արմինե մայրիկի զայրացած հարցին՝ «Ի՞նչ ես ուզում մեզնից», պատասխանում

Որ մաքուր լինի, միշտ մաքուր պիտի լինի, ո՜վ բնակիչ Հայոց աշխարհի

Տեր Գնել քահանա Մարտիրոսյանը Հայրավանքում մեզ՝ սեբաստացիներիս՝ ուսուցչական երգչախմբին, նրա գեղարվեստական ղեկավար ու խմբավար Հարություն Թոփիկյանին, տնօրեն Աշոտ Բլեյանին, պարտավորեցրեց Պատարագի պատրաստվել… Մաեստրոյի պլանների մեջ Պատարագ երգել-ձայնագրելը, որքան գիտեմ, վաղուց

Որպես Աշոտիկ

Դավիթ Բլեյանն էլ ունի իր արթնանալու պատճառը. ահա, գիշերը 5-ին մոտ, երբ ես երկրորդ անգամ, թվում է, վերջնական վեր եմ կենում, թփթփալով-աչքերը փակ, որպես Աշոտիկ, գալիս, զբաղեցնում է իմ տեղը…