– Պապա, ինչո՞ւ ես չկամ,- հարցնում է Դավիթ Բլեյանը mskh,am-ի Մեղրաձոր ճամբարի ֆոտոպատումներում իրեն չգտնելով…
Ամենուր իրեն է փնտրում-գտնում մեր հերոսը… Իսկապես, ե՞րբ, ինչպե՞ս է Դավիթը նորից հայտնվելու մեղրաձորյան ճամբարում:
– Պապա, գետերում ինչո՞ւ շատ ջուր կա… Պապա, որ քիչ ջրում չեն լողում, ի՞նչ ա լինում ջուրը… Թրջվում, ջրոցի են խաղո՞ւմ. հիշո՞ւմ ես առաջին անգամ… Ես ուզում եմ շատ ջրով գետում լողամ քեզ հետ, իսկ քիչ ջրով ջրում՝ մայրիկի և Շուշանի հետ ջրոցի խաղամ…

Դավիթ Բլեյանը մազերը կտրել է: Հենց այդպես, ինքնակամ, պարտեզից եկել է, Ռուզան մորարքոջը խնդրել է, թե կտրի… Նա էլ՝ շնորհքով կտրել է: Մեծացել է մեր տղան, հետը կարելի է ցանկացած հարց քննարկել-լուծել, մինչև Չինումաչին գնալ-գալ…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Էդ ո՞նց է, որ երիտասարդներն անձրևից չեն վախենում, իսկ քո հեծանիվը վախենում է

Միայն լսեք՝ ինչպե՛ս է Դավիթ Բլեյանը կրկնում Բաղրամյանի Շարժման կանչերը… Ճոճվել ուզեց երեկոյան մեր տղան. ճոճվում ու Շարժման մասին հնարավոր բոլոր հարցերը տալիս է… – Ի՞նչ ասել է երիտասարդ… Ինչո՞ւ են հավաքվել

Թաղի, գերդաստանի ճանաչումով համայնքային կրթության մասին է իմ գիրը

Որքա՜ն կարելի է պարտադրել Նար-Դոսի «Մեր թաղը» պատմվածքաշարը սովորողին, պատանուն՝ այդպես էլ անհաղորդ պահելով իր բնակավայրից, շրջակա աշխարհից, իր թաղից։ Գևորգ Հակոբյանի, Քնարիկ Ներսիսյանի, Սուսան Մարկոսյանի հետ Սահմանադրության օրով սահման

Արա, էս ինչքա՜ն շատ մեքենաներ են

— Արա բազուկ, վեր կաց: Էնպես մի՛ արա, որ քո տնօրեն քույրն իմ վրա խոսի: Էհե՜յ…- կանչում է մայրը՝ չարթնացող Դավթին,- ուշանում ենք… – Չէ՜, ես «արա» չե՜մ, «արան» դո՛ւ