Իսկ Շուշան Բլեյանն իր վոկալիստ Մանե Բաղդասարյան ընկերուհու հետ երեկ նստեց գնացք ու հայդե՜… Գյումրի… վոկալի իրենց նոր ուսուցչուհու հետևից… Գնում են պարապելու. Շուշանը Հայաստան հո չի՞ եկել՝ ման գալու-արձակուրդ անցկացնելու, եկել է Հայաստան՝ սովորելու… Ապրելու է ուսուցչուհու տանը. հա՛մ վոկալի դասեր կառնի, որքան սիրտն ուզենա, հա՛մ կծանոթանա Հայաստանի մշակութային մայրաքաղաքին… Հեռախոսով խոսեցինք, երբ Գյումրի էր հասել, տեղավորվել… Հետաքրքիր են ինձ Վիեննա-Երևան-Գյումի չվերթով Շուշանի տպավորությունները… Ծրագրում է այցելություններ Մարմարաշեն, Հառիճավանք… Մենք Գյումրիում կայցելենք դեռ Շուշանին՝ նրա աչքերով և ուղեկցությամբ Գյումրին տեսնելու… Հետաքրքիր նախագիծ ստացվեց ապակենտրոնացման… Ինչո՞ւ է Հայաստանում ամեն ինչ կապվում Երևանի հետ… մեկ քաղաքով երկիր է վաղուց դարձել Հայաստանը… Մարդ վերցներ ու մի շաբաթ ապրեր, ասենք, Արթիկում կամ Հրազդանում…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Վաղ մանկությունից

Վաղ մանկությունից քիչ, շատ քիչ տպավորություններ են մնում, ամենուժեղը երևի… 5-6 տարեկան եմ եղել, երբ հորս, մեծ եղբորս հետ մեր մեքենայով անցել ենք Նախիջևանով… Մինչև Օրդուբադ… Հայրս, պատմել եմ, առևտուր էր

Իմ առաջնեկի՝ Լիլիթ Բլեյանի ծննդյան օրն է

Իմ օրացույցում հունիսի 2-ն անփոփոխ բովանդակություն-կարևորում ունի. իմ առաջնեկի՝ Լիլիթ Բլեյանի ծննդյան օրն է: Դե՛, շնորհավորեք ինձ: Լիլիթն ինձ հայր դարձրեց, Լիլիթն ինձ հասունություն փոխանցեց. ես ո՞վ էի մինչև Լիլիթը…

Երբ կարոտում ես գուրգուրելու չափ

Հենց այդպես, գուրգուրելու չափ կարոտել էի հեծանիվս մեղրաձորյան երեք օրում: Հեծանիվս, գիտեք, երկտեղանի է, Արմինեն այդպես էլ հեծանիվին մոտ չեկավ, չնայած իր հեծանիվն եկել հասել է Մեղրաձոր ու արշավախմբային ճամբարի