Ես չեմ գրում, պատմում եմ, ինչպես հայրս… Հա, ինձ մեր չի բերել, ես հորս տղան եմ, ուզում եմ նրա նման լինել… Իմ մեջ թույնը բացակայում է, չգիտեմ՝ օրվա մեջ առաջանո՞ւմ է, որ առաջանում է՝ ի՞նչ է լինում. երևի զայրույթի, բռնկումի, հուզումի հետ դո՞ւրս է գալիս՝ թունազրկվո՞ւմ եմ: Այդպես հայրս էր: Պատմելու ժամանակ ես կենդանանում եմ, այն, ինչի մասին խոսում եմ, ինձ սիրելի է դառնում, ես սիրում եմ կրկին… Այդպես հայրս էր պատմում… Իր ծննդավայր Գավառի Լանջաղբյուրի, իր վարուցանքի, լավագույն հնձվորի օրինակի մասին՝ երկար, մանրամասն…
Ես չեմ գրում, պատմում եմ
28.03.2014
0 Comments
Explore More
Շուշան Բլեյանը Բլեյան է իսկական…
Շուշան Բլեյանը պայծառացավ՝ տեսնելով Դավթի նվեր ակորդեոնը… Խոսեցին-պատմեցին քույր-եղբայր, տվին ու առան… Շուշանը շաբաթ երեկոյան երգել է Վիեննայի հայկական եկեղեցում՝ մեներգել… «Նոր ծաղիկ» (Ներսես Շնորհալի), «Ով զարմանալի» (Գրիգոր Պահլավունի)… Ինքը
Բարեկենդանի մեծացող աշխարհը
Բուն Բարեկենդանը ես անցկացրի տանը՝ մի խումբ հարազատների հետ… Ստեփան եղբոր՝ Դավթի հորեղբոր, ով երկարատև բուժումից հետո իսկական նվեր էր մեզ, այնպես, որ արժանացավ խորովածի կրակը վառելու պատվին… Իմ հարգելի ճարտարապետ-ուսուցիչ
Իսկական մեծ Ավետիս
Իսկական մեծ Ավետիս, ով ուրիշ դարձրեց հունիսի 2-ը՝ Գևորգ Հակոբյանի առաջնեկ Անահիտի ծննդյան օրը… Սքանչելի Անահիտ, այնքա՜ն նման արևոտ իր Անահիտ տատիկին՝ Գևորգի, Անաստասավանի Հակոբյանների այս նշանավոր հայաթի բոլոր մարդկանց,