Ես չեմ գրում, պատմում եմ, ինչպես հայրս… Հա, ինձ մեր չի բերել, ես հորս տղան եմ, ուզում եմ նրա նման լինել… Իմ մեջ թույնը բացակայում է, չգիտեմ՝ օրվա մեջ առաջանո՞ւմ է, որ առաջանում է՝ ի՞նչ է լինում. երևի զայրույթի, բռնկումի, հուզումի հետ դո՞ւրս է գալիս՝ թունազրկվո՞ւմ եմ: Այդպես հայրս էր: Պատմելու ժամանակ ես կենդանանում եմ, այն, ինչի մասին խոսում եմ, ինձ սիրելի է դառնում, ես սիրում եմ կրկին… Այդպես հայրս էր պատմում… Իր ծննդավայր Գավառի Լանջաղբյուրի, իր վարուցանքի, լավագույն հնձվորի օրինակի մասին՝ երկար, մանրամասն…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Էհե՜յ, Սոնա ո՞ր ծովի վրա ես, ո՞ր օվկիանոսում

Երեկոյան նորից քամոտ էր իմ ճանապարհը. առանց հեծանվորդի ակնոցի անհնար է: Ես շարժվում եմ տեղ-տեղ դադարներով՝ քամին արգելք է հանդիպակաց, որ պիտի հաղթահարվի… Այսօր իմ երրորդ թուռնուհու՝ Սոնայի ծննդյան օրն է: Վեց

Պատրաստվո՞ւմ ենք, ընկերներ, իմ վեցհարյուրերորդ անընդհատ գրին

Շուշան Բլեյանն իր երևանյան արձակուրդի օրերին՝ Վիեննա մեկնելուց առաջ, ինձ հանձնեց մի թղթե տոպրակ… Իմ 1999-2001 թթ հայտնի շրջանի արխիվային վկայությունների՝ իմ նամակների մի հուզիչ փաթեթ… Շուշանի մանկությանն առնչվող ամեն

Միասին, Բլեենց նոր սերնդին ճանաչելով, Բլեենց սկզբունքները ձեւակերպելով-հաստատելով, իրար օգտակար լինելով, ճանապարհ է, անցնում ենք…

Ամառային ընտանեկան պատում Էդվարդը՝ չորս տարեկան, Բլեյան Արամի տղան, նախորդ օրն իր պապ Թաթոսի հիշատակի հավաքին հասցրել էր պայմանավորվել Դավիթ Բլեյանի հետ հանդիպման մասին… Ու կիրակի առավոտով չորս տարեկան Էդվարդն