Տան ճանապարհը դիմադրելու աստիճանի քամոտ էր, այսպիսի «ընդունելության» չէի հանդիպել. փորձառու հեծանվորդ զույգի հանդիպեցի, որ նույնպես զարմացած էր քամու ուժգնությունից… Սա էլ հեծանվորդի կյանքի ուղեկից է… Երբ տուն հասա, նոր տեսա, որ հեծանվորդի սաղավարտն ու ձեռնոցներն ինձ հետ չեն. ժպտացի՝ քանի՜ այսպիսի աքսեսուար եմ կորցրել, մոռացել… Իմը չէ…
Բանաստեղծ Մերուժանը, ում 75-ամյակը նշվում է այս օրերին, մեր կիրակին ոչ սովորական դարձրեց՝ իր պոետական սպասված ներխուժումով մեր բնակարան, մի քանի հետաքրքիր-թարմ հրապարակումներով: Պետք է կարդալ: Խոստացա սիրելի Մերուժանին, իսկ
Իսկական մեծ Ավետիս, ով ուրիշ դարձրեց հունիսի 2-ը՝ Գևորգ Հակոբյանի առաջնեկ Անահիտի ծննդյան օրը… Սքանչելի Անահիտ, այնքա՜ն նման արևոտ իր Անահիտ տատիկին՝ Գևորգի, Անաստասավանի Հակոբյանների այս նշանավոր հայաթի բոլոր մարդկանց,
Արթնացել եմ Գյումրիի «Բեռլին» հյուրանոցի հարմարավետ, խելամիտ համարում: Ժամը 5- ն է առտու: Նախօրոք, իրիկունը պատրաստել եմ իմ աշխատանքային անկյունը հյուրատան պարտեզում: Այստեղ ամենուր գերմանական խնամվածություն կա, կոկիկություն, պարզություն` գումարած