Բանաստեղծ Մերուժանը, ում 75-ամյակը նշվում է այս օրերին, մեր կիրակին ոչ սովորական դարձրեց՝ իր պոետական սպասված ներխուժումով մեր բնակարան, մի քանի հետաքրքիր-թարմ հրապարակումներով: Պետք է կարդալ: Խոստացա սիրելի Մերուժանին, իսկ նրան ես, Դավիթն ու Արմինեն լսում էինք անբռնազբոս ուշադրությամբ… Այսպիսի կիրակի է գլորվում  Երևանում, իմ աչքերի առաջ…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Սևանի ավազանում, Նոր Բայազետ-Գավառում

Հաստատ է իմ, մերոնց, Բլեենց ճակատագրում մի բան՝ 1829-ին սուլթանական Թուրքիայի Բայազետ գավառից Բլե իշխանը՝ մեր նահապետը, իր քոչով, այդ թվում՝ իր որդի Պետրոս հզոր իշխանով, բռնեց մեկ տարի արդեն

Շուշան Բլեյանը Բլեյան է իսկական…

Շուշան Բլեյանը պայծառացավ՝ տեսնելով Դավթի նվեր ակորդեոնը… Խոսեցին-պատմեցին քույր-եղբայր, տվին ու առան… Շուշանը շաբաթ երեկոյան երգել է Վիեննայի հայկական եկեղեցում՝ մեներգել… «Նոր ծաղիկ» (Ներսես Շնորհալի), «Ով զարմանալի» (Գրիգոր Պահլավունի)… Ինքը

Քո նվաճած բարձունքից աշխարհն ուղղակի հիանալի է…

Մեր գո՞րծն է՝ սովորել ու սովորել… Պարզվում է՝ սա ոչ թե Լենին պապիկն է ասել, այլ ռուս գրող Անտոն Չեխովը, ում պատմվածքները ժամանակին, հայերեն-ռուսերեն, հաճույքով եմ կարդացել և խորին հարգանք