Բանաստեղծ Մերուժանը, ում 75-ամյակը նշվում է այս օրերին, մեր կիրակին ոչ սովորական դարձրեց՝ իր պոետական սպասված ներխուժումով մեր բնակարան, մի քանի հետաքրքիր-թարմ հրապարակումներով: Պետք է կարդալ: Խոստացա սիրելի Մերուժանին, իսկ նրան ես, Դավիթն ու Արմինեն լսում էինք անբռնազբոս ուշադրությամբ… Այսպիսի կիրակի է գլորվում  Երևանում, իմ աչքերի առաջ…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Էհե՜յ, Սոնա ո՞ր ծովի վրա ես, ո՞ր օվկիանոսում

Երեկոյան նորից քամոտ էր իմ ճանապարհը. առանց հեծանվորդի ակնոցի անհնար է: Ես շարժվում եմ տեղ-տեղ դադարներով՝ քամին արգելք է հանդիպակաց, որ պիտի հաղթահարվի… Այսօր իմ երրորդ թուռնուհու՝ Սոնայի ծննդյան օրն է: Վեց

Գիրք ազգաբանության Դավիթ Բլեյանի՝ Աշոտի որդու

Մանյակ-տնօրենի անընդհատ՝ 572-րդ հերթական գիրն օրվա… Դավիթը երեկոյան (իրիկունը) կամ/և առավոտ կանուխ, երբ արթնանում է, ինձ տեսնում է համակարգչի առաջ կամ հեռուստացույցով «Եվրոնյուզ» դիտելիս… — Պապ, դու հո հեռուստացույցի ու

Ես գետնախնձոր եմ… Դու կարո՞ղ ես տիար տնօրենին բժշկել…

Դավիթ Բլեյանն իմ սենյակային-պալատային մեկուսացման օրվա ընթացքում հրաժարվեց ինձ հետ լինելուց. — Թող ինքը գա մեր սենյակ, մայրիկ… Հենց առողջագետ Արմենը եկավ, Դավթի «ով ես դու» հարցին հասկանալի մի բացատրություն