Զարմանալի կին է մեր տնտեսուհի Էլյան, միշտ պատրաստ քեզ օգնելու. Անդրանիկի 92/1 հասցեում գտնվող շենքը, որ քանի՜ փոփոխություն կրեց՝ արհեստագործական, վարժարան, արհեստագործական, քոլեջ, քոլեջ-արհեստագործական… նրա խնամքի տակ է մշտական… Ուրախանում է, լսո՞ւմ եք, նոր մարդով, խմբասենյակով, թաղարով… ջրով… լողավազանով… Կյանք է սիրում. ցանկացած բան, որ կենսաստեղծ է, առնում է իր խնամքի տակ… Հիմա հավատում է, որ ոռոգման ամբողջական համակարգ կունենա շենքը, տարածքը, ու շտապեցնում է ինձ.
– Շուտ արա, պրծի, հանկարծ կիսատ չմնա…
Ջուր կա՝ ջրում է… տնկում է… փորում է… խնամում է… Կարո Մանդալյանը, հիշո՞ւմ եք, մեր օգնությամբ ի՜նչ անկենդան տարածքի էր վերածել լողավազանը… Հիմա ես հեծանվով, Մերի Խանջյանի սաների հետ, որ եկել են տիկին Շողիկ ծաղկաբույծին՝ Էլյայի կոմպանյոնին այցելելու, կանգնած եմ այս օրերին մաքրված-ներկված-կյանքի բերված լողավազանի կողքին… որ ջրով լցված է… Մնում է մտնել ու լողալ… Էդ է՞լ Էլյան անի… թող իր Սոնա աղջիկը, թոռն անեն…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կրթահամալիրի տոնը

Կրթահամալիրի տնօրենը 2014-ին ունի 24 օրվա վճարովի արձակուրդ, որի մի մասը օգտագործում է հիմա. բա էլ ե՞րբ։ Արձակուրդի օրերին ես կարողացա ընտանիքով 3 օրով լինել Արցախում. պատմել եմ: Նախատեսել եմ արձակուրդիս մնացած

Սահուն քայլերով, աննշմար

Երեկ երկրորդ հարկի մի անկյունից թաքուն հետևում էի Միջին դպրոցի թատրոնի ընտրությամբ գործունեության պարապմունքին… Սեբաստացիներն անիվների վրա՝ ջութակներով… Ու ծնվեց, գիտե՞ք… Սահուն քայլերով, աննշմար, որպես քնքուշ մութի թև, Մի ըստվեր

Հետևողականությունը ինքնահիացմունքի ճանապարհ

— Դավիթ, ձկան պոչ կուտե՞ս: — Մայրիկ, շան պոչ կուտե՞ս: — Դավիթ ջան, անջատիր էդ հիմար մուլտիկը, մայրիկը կբարկանա: — Չի կարա, ես մայրիկին կծեծեմ: Իմ էլեկտրոնային փոստը՝ տոնական, զատկական,