Այսպես էլի է եղել. կորցրել եմ ժամանակի զգացողությունը՝ «ոչինչ, կհասցնեմ»,- ասել եմ, մոռացել եմ Դավիթ Բլեյանի գործոնը՝ միշտ ինքնաբուխ, ինչպես հիմա. արթնացավ, երբ ես իր ժամանակը արդեն չունեի, ու հիմա ինձանից, միայն ինձանից է ուզում զարթուցիչը.
– Ո՞ւր է իմ զարթուցիչը…
Ես իսկապես չգիտեմ՝ ինչ զարթուցիչի մասին է խոսում, իսկ ուսուցչուհի մայրիկն իր իրավունքի խորը գիտակցմամբ քնած է. արի ու գլուխ հանի…

Դավիթ Բլեյանը շարունակում է «Ռոդարիական ստուգատեսը»՝ իր թարս պատմություններով ու դերերով՝ ի հեճուկս Մարի Գաբանյանի ու Աիդա Պետրոսյանի, որ երեկ մեծ աղմուկով գլխավոր ընթերցասրահում ամփոփել են մեկ ամիս տևած «Ռոդարիական ստուգատեսը», որոշել հաղթողներին… Ես վկա եմ:

Դավիթն առավոտյան գող ագռավ է, «ձու-ձու կակա» է գողանում.
– Պանիրը, հայրիկ, հետո կգողանամ՝ ձու-ձու կական ուտելուց հետո…
Մայրիկի ծիծիկներն էլ շփոթել է երշիկի հետ և ուտում է, հարձակվել է հանկարծակիի եկած մայրիկի վրա…
– Թարս ու թարս…Իսկ ինչ որ ուղիղ-լավն են՝ խնձոր, մասուրի հյութ, խուրմա…
– Դո՛ւ կեր, հայրիկ, ի՞նչ ես թութակի պես կրկնում, ես ագռավն եմ գող. քեզ էլ կգողանամ, ա՛յ թութակ…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Շիտակությունը՝ որպես ազգային միասնության ճանապարհ

Դավիթը, նուռ ուտելով մատիկներով, հատիկ-հատիկ, համարյա մեկ ժամ, խոսում է. — Պաˊպ, գիտե՞ս, Աստված բոլոր վատ բառերը ստեղծել, տվել է ինձ, որ ես ասեմ, գործածեմ… — Եվ ի՞նչ է ասել

Թարսված Դավթի բոլոր գործողությունները

Իմ պատումից այս երևո՞ւմ է, որ ես թարս եմ քնել, թարս եմ արթնացել՝ գիշերը ժամը երկուսին: Ահա այսպես խաղաղ-դրական երկու ժամ գրում եմ, կարդում, պատրաստվում մի թեմայի քաղաքական, որ համառորեն

Ամենահուզիչը Դավթի դիմելաձևն է

Իսկ Նազենի Հովհաննիսյան քույրիկի և անբաժան Սոֆի Մխեյանի հետ հանդիպումը մենք տեղափոխեցինք իրիկուն, մեր տուն. առանց Դավիթ «սրտակերի» մեր գրավիչ աստղերին ինչպե՞ս երկար զբաղեցնես… Դավիթ Բլեյանը, ինչպես փոխանցում են նկարները,