Կրթահամալիրում այսօր«Ներառականության օր»է՝ սեմինարքննարկումներով, ներառական խաղերով ու վարպետության դասերով։ Նախագիծը կազմակերպվում է «Սպիտակ ձեռնափայտ», «Ռոսատոմ», «Ոգու առագաստներ» կազմակերպությունների հետ։ 

Պետությունը եթե բռնատիրական չէ, դպրոցը եթե պետության ձեռքին բռնության գործիք չէ, չեն կարող միասին, համատեղ ջանքերով չապահովել մի ամբողջական ներառական միջավայր՝ հասարակություն և հանրային կրթություն, որտեղ, առանց որևէ խտրության, անկախ մեկնարկային տվյալներից, ծնունդով փոխանցված, թե ձեռքբերովի սահմանափակումներից, սովորողը կպարզի իր ֆիզիկական, հոգևոր և ոգու առագաստները՝ հանրային կյանքում անհատական խաղաղ նավարկության համար։ 

Մենք որպես մեր գործի՝ մեր մանկավարժության հեղինակներ, հավատում ենք սրան և մեր գործընկերների հետ մեկտեղում ենք սրան ուղղված ջանքերը, ինչպես հիմա՝ «Սպիտակ ձեռնափայտ», «Ռոսատոմ», «Ոգու առագաստներ» կազմակերպությունների հետ։ Մենք բաց ենք գործընկերության, առաջարկների համար և շարունակելու ենք բաց լինել, շարունակ փնտրելով նոր գործընկերներ, գաղափարներ, լուծումներ։ 

#1702 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Այս ամառը, մեր երեխաները, երևանյան այգիներն ու թաղային բակերը

Մայրաքաղաքի այգիները (կանաչ զանգվածները) բռնել են մի կողմից` սրճարանները` իրենց էստրադայով-մուզիկով, մյուս կողմից՝ մանկական զվարճանքի օբյեկտները՝ իրենց կարուսելներով-պաղպաղակով-դրա նմաններով… Սրանք էլ ունեն իրենց աղմուկը-մուզիկը, իրենց էստրադան… Կա՛մ սա ընթացք է,

Ինչքան բան կարելի է այսօ՛ր փոխել մեր աշխարհում, եթե…

Ավագ դպրոցում “Teach Surfing” նախագծի մեկնարկին հետևեցի ընթերցարանի այս կողմից՝ վայելելով բաց-թափանցիկ միջավայրի առավելությունները. Մարթա Ասատրյանի մեկնաբանություններն ինձ լիուլի բավարար էին, ինչո՞ւ խանգարել… Ես հաճախ եմ օգտվում դիտորդի այս կարգավիճակից,

Գովք հուլիսի

Դավիթ Բլեյանը երկու օր պարտեզ չի գնացել (խնդիրներ՝ ականջի ու կոկորդի),  ու «Պապա, ես պարտեզին կարոտել եմ: Ես Արամին չեմ ծեծում: Արամն իմ ընկերն է: Ես Արամի հետ խաղում եմ: