Կրթահամալիրում այսօր«Ներառականության օր»է՝ սեմինարքննարկումներով, ներառական խաղերով ու վարպետության դասերով։ Նախագիծը կազմակերպվում է «Սպիտակ ձեռնափայտ», «Ռոսատոմ», «Ոգու առագաստներ» կազմակերպությունների հետ։ 

Պետությունը եթե բռնատիրական չէ, դպրոցը եթե պետության ձեռքին բռնության գործիք չէ, չեն կարող միասին, համատեղ ջանքերով չապահովել մի ամբողջական ներառական միջավայր՝ հասարակություն և հանրային կրթություն, որտեղ, առանց որևէ խտրության, անկախ մեկնարկային տվյալներից, ծնունդով փոխանցված, թե ձեռքբերովի սահմանափակումներից, սովորողը կպարզի իր ֆիզիկական, հոգևոր և ոգու առագաստները՝ հանրային կյանքում անհատական խաղաղ նավարկության համար։ 

Մենք որպես մեր գործի՝ մեր մանկավարժության հեղինակներ, հավատում ենք սրան և մեր գործընկերների հետ մեկտեղում ենք սրան ուղղված ջանքերը, ինչպես հիմա՝ «Սպիտակ ձեռնափայտ», «Ռոսատոմ», «Ոգու առագաստներ» կազմակերպությունների հետ։ Մենք բաց ենք գործընկերության, առաջարկների համար և շարունակելու ենք բաց լինել, շարունակ փնտրելով նոր գործընկերներ, գաղափարներ, լուծումներ։ 

#1702 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Սիրտ իմ, որ արթուն կայ… Տաթև՝ տա ինձ թևեր

Ուզեցել եմ ու ստացել՝ թևեր. Տա-թև աղջիկ եմ ուզեցել Տաթևում, վանքի բարձունքում կանգնած, հայացքս՝ դեպի Որոտանի կիրճը, ուրիշ ի՞նչ պիտի ուզենա տղամարդը, որ… չունի… Թևեր… Ուրիշ ի՞նչ պիտի ուզենա մարդը՝

Ցնծության անձրևանոցը՝ իմ գրի ծածկոց…

Քանի ամիս է տարվա մեջ հնարավոր տեսնել Արարատը Երևանից… Հայտնի երկրաբանը պնդում է, որ դրա պատճառը սմոգն է, որն առաջանում է աղբի, խոտի և տերևների այրումից ու փոշու պատճառով… Բոլոր

Շնորհակալ եմ ինձ, որ գտա ու ընդունեցի քեզ․․․

Վա՜յ, Նորայր ջան, Նորայր․․․ Քեզ հետ ավելի պա՞րզ է դառնում ճանապարհս, հաջորդ քայլս․․․ Նունե Մովսիսյանի ու իր սաների ուսումնական նախագծի գրապտույտով ինձ անցկացրի հերթական անգամ։ Վա՜յ, Մերի ջան․․․ ի՜նչ շողալ ես