Սեպտեմբերի 1-ին սեբաստացիները գրոհում են հայրենի բարձունքները, իսկական գիտելիքի ֆլեշմոբ են կազմակերպել. հետևեք նրանց ուղիղ եթերներին, ողջույններին։

Սևանի «Ժայռի» ճամբարականները՝ Ջուլի Սիմոնյանը, Նելի Փիլոյանը, իրենց հին ու նորեկ սեբաստացի ընկերները Արեգունու բարձունքին են։

Ավագ դպրոցի ղեկավար Մարթա Ասատրյանն ավագ դպրոցի իր խմբով Ամուլսարի գագաթին է։ Կեցցես, Մարթա, որ առջևից ես գնում, ողջույն, բնապահպան-հայրենագետներ։

Գևորգ Հակոբյանն իր հարյուրը գերազանցող խմբին առաջնորդում է դեպի Արագածի գագաթը։

Արատեսի բարձունքում լեզվաբան-հայագետ Հրաչյա Մարտիրոսյանն իր ընկերների հետ մայրենիի ուսուցման հարցերն է քննարկում։

Ողջույն, Հրաչյա Մարտիրոսյան, քո ոտքը խերով լինի մեր Արատեսում։
Ողջույն, տիար Գևորգ, Արագածի մեր կնքահայր Ալբերտ Տոնեյան։
Ողջույն սովորող ու ուսուցիչ հայրենագետ սեբաստացիներ՝ որ բարձունքին էլ որ լինեք։

Մենք էլ երևանում մեր ընտանեկան նախագծերով և սեպտեմբերի 2-6-ի գիտելիքային-նախագծային շաբաթվա մեր պատրաստություններով։ Հիշեցնեմ, որ ավանդական ծիսական կրթական շքերթը մեր օրացույցով սեպտեմբերի 4-5-ին է։

Միացեք մեզ ամեն օր։

Երկու ձեռքով պինդ գրկում եմ։
Աշոտ Բլեյան

#1701

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ուսուցիչը հոգոց հանեց ու ասաց՝ վերցրեք բահերը և առա՜ջ…

Իմ օրագիրն էլ, Անտուանի «Գրապտույտ»-ի նման, այս տարի էլ, անցած տարի էլ, գալիքում էլ ձեռքբերում է… Գրելու ընթացքում «աստիճանաբար դուրս եմ հանում իմ միջի զայրույթը»… Պատկերացնո՞ւմ եք՝ օրվա ընթացքում այնքա՜ն

Այնպիսի տոն, որ հարիսա ուտելներս գա…

Օրագրի հարգելի ընթերցող տիկին Արևը՝ Սուսան Մարկոսյանի մայրիկը, հատկապես կարևորում է «Դավթագիր»-ն ու քաղաքական անդրադարձներն իմ… Կրթահամալիրի տնօրենի բլոգում է իմ օրագիրը. այսպես ծնվեց ու այսպես ապրում է 485 օր

Պարտքը հատուցումով է գեղեցիկ

Սկիզբը` «Սա Մադինան է, Դավիթ` իր գետով ու սարով արմաղան»: Արմաղան սարի գագաթին, լրիվ թրջված, մեզ պատսպարեց նորակառույց ոչ մեծ եկեղեցին: Եկեղեցում միասին աղոթեցինք, երգեցինք, կարդացինք. մթնոլորտը ջերմ էր, ես