Սեպտեմբերի 1-ին սեբաստացիները գրոհում են հայրենի բարձունքները, իսկական գիտելիքի ֆլեշմոբ են կազմակերպել. հետևեք նրանց ուղիղ եթերներին, ողջույններին։

Սևանի «Ժայռի» ճամբարականները՝ Ջուլի Սիմոնյանը, Նելի Փիլոյանը, իրենց հին ու նորեկ սեբաստացի ընկերները Արեգունու բարձունքին են։

Ավագ դպրոցի ղեկավար Մարթա Ասատրյանն ավագ դպրոցի իր խմբով Ամուլսարի գագաթին է։ Կեցցես, Մարթա, որ առջևից ես գնում, ողջույն, բնապահպան-հայրենագետներ։

Գևորգ Հակոբյանն իր հարյուրը գերազանցող խմբին առաջնորդում է դեպի Արագածի գագաթը։

Արատեսի բարձունքում լեզվաբան-հայագետ Հրաչյա Մարտիրոսյանն իր ընկերների հետ մայրենիի ուսուցման հարցերն է քննարկում։

Ողջույն, Հրաչյա Մարտիրոսյան, քո ոտքը խերով լինի մեր Արատեսում։
Ողջույն, տիար Գևորգ, Արագածի մեր կնքահայր Ալբերտ Տոնեյան։
Ողջույն սովորող ու ուսուցիչ հայրենագետ սեբաստացիներ՝ որ բարձունքին էլ որ լինեք։

Մենք էլ երևանում մեր ընտանեկան նախագծերով և սեպտեմբերի 2-6-ի գիտելիքային-նախագծային շաբաթվա մեր պատրաստություններով։ Հիշեցնեմ, որ ավանդական ծիսական կրթական շքերթը մեր օրացույցով սեպտեմբերի 4-5-ին է։

Միացեք մեզ ամեն օր։

Երկու ձեռքով պինդ գրկում եմ։
Աշոտ Բլեյան

#1701

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ինչպես առավոտը՝ Վալեում թե Մերկուրիում, գուցե Բերկրիո՞ւմ…

Հիմա կեսգիշերն անց է, մեկին մոտ. իսկ երեկ իրիկունը 8-ի-9-ի արանքում, հիմա պարզվում է՝ հանգել եմ… ինչպես Դավիթ Բլեյանը՝ ժամեր հետո, երբ այլևս ոչինչ չի կարողանում, երբ շարժվել՝ մտքով-մարմնով չի

Հասե՛ք այն բանին, որ ձեր սովորողները հարցեր տան…

Ես պլագիատից (գրագողություն) խորշում եմ, կամ որ ավելի կարևոր է՝ հարգում եմ հեղինակային իրավունքը։ Երբ գիտեմ՝ ինչ-որ բան կոնկրետ ո՛ւմ մոտ եմ առաջինը կարդացել, կամ ասելիքիս վրա ո՛ւմ ձևակերպումն է հետք

Վերնագիրը բաց եմ թողնում. վերնագիրը՝ վերջում…

Պատմելս եկավ առտու 5-6-ի արանքում, վերնագիրը բաց եմ թողնում. վերնագիրը՝ վերջում: Լինում է, որ վերնագիրը դնում եմ օրվա գրի թողարկումից առաջ, վերջին պահին… դեռ ինչքա՜ն ժամանակ կա… Երեկ ժամը 5-ին