Կրթահամալիրում այսօր«Ներառականության օր»է՝ սեմինարքննարկումներով, ներառական խաղերով ու վարպետության դասերով։ Նախագիծը կազմակերպվում է «Սպիտակ ձեռնափայտ», «Ռոսատոմ», «Ոգու առագաստներ» կազմակերպությունների հետ։ 

Պետությունը եթե բռնատիրական չէ, դպրոցը եթե պետության ձեռքին բռնության գործիք չէ, չեն կարող միասին, համատեղ ջանքերով չապահովել մի ամբողջական ներառական միջավայր՝ հասարակություն և հանրային կրթություն, որտեղ, առանց որևէ խտրության, անկախ մեկնարկային տվյալներից, ծնունդով փոխանցված, թե ձեռքբերովի սահմանափակումներից, սովորողը կպարզի իր ֆիզիկական, հոգևոր և ոգու առագաստները՝ հանրային կյանքում անհատական խաղաղ նավարկության համար։ 

Մենք որպես մեր գործի՝ մեր մանկավարժության հեղինակներ, հավատում ենք սրան և մեր գործընկերների հետ մեկտեղում ենք սրան ուղղված ջանքերը, ինչպես հիմա՝ «Սպիտակ ձեռնափայտ», «Ռոսատոմ», «Ոգու առագաստներ» կազմակերպությունների հետ։ Մենք բաց ենք գործընկերության, առաջարկների համար և շարունակելու ենք բաց լինել, շարունակ փնտրելով նոր գործընկերներ, գաղափարներ, լուծումներ։ 

#1702 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Վռազ օրագիր

Կատաստրոֆա՜, առավոտյան արթնացել եմ լույսը վաղուց բացված՝ 6.30: Այսպես ե՜րբ էր եղել մեկ էլ… Պարզվում է, իմ տեղը համակարգչի առաջ Արմինեն է զբաղեցրել 4.30, սա էլ մեր տան թարսը եղավ.

Զոռով ապրելու դեմ է իմ գիրը… Ասա՝ լսեմ…

Առտու 5-ից շուտ հիմա չի գրվում… Լույսը չբացվի՞, որ տեսնես՝ ինչ է կատարվում՝ կա՞ աշխարհը, ի՞նչ տեսք ունի գիշերից հետո… Առանց տեսնելու ի՞նչ գրես, ո՞ւմ համար… Ամենօրյա գիրը զոռի բան

Շուշո՝ բուսած, ինչպես ծաղիկ, անուշ ու անհասանելի՞…

Աղջիկներից ամենածաղիկը, ծաղիկներից ամենաշուշանը, Ավստրիայի, ողջ Եվրոպայի, աշխարհի կենտրոնում Շուշոն իմ՝ Շուշան Բլեյանը, երեկ «Վայբըր»-ի ուղիղ եթերում հետևում էր իմ ու Դավթի՝ արդեն ավանդույթի ուժ ունեցող մականախաղին… Դավիթ Բլեյանը կեցցե՜.