Իմ ընկեր, ճարտարապետ Համլետ Խաչատրյանը Դավթի ծնունդին մի ճոճանակ է նվիրել կախովի՝ երեք տարի գործածում ենք, տարվա բոլոր օրերին… ա՜յ քեզ որակ ու էսթետիկա… Չգիտեմ, Սուսան Ամուջանյանի կինո-ֆոտոակումբի, մեր Քոլեջի-ավագ դպրոցի սովորողների 2015-2016 ուստարվա նախագծերի մեջ տեղ կգտնե՞ն Բանգլադեշի բակերի վիճակի նախագծեր…

Երեկ երեկոյան, երբ Սուսան Մարկոսյանի հետ ավարտեցինք օրը, օրագրի 361-րդ համարի թողարկումը, կարճ-էական բամբասեցինք, տունդարձի ճանապարհին որոշեցի այցելել ստուգատեսային ճամբարի վրաց մեր նոր գործընկերներին՝ Թբիլիսիի Գլդանի թիվ 132-րդ դպրոցի թատրոնի խմբին, որ քիչ առաջ էր ժամանել… Մենք այս դպրոցում եղել ենք, արժանացել խանդավառ ընդունելության… Բոլորն առաջին անգամ են Հայաստանի Հանրապետությունում, Բանգլադեշում… Հետաքրքիր խումբ է վրաստանցի, ազգությամբ՝ վրացիներ, հայեր, ռուսներ… Անհամբեր սպասում են հաջորդ օրվան, սեբաստացիների հետ շփմանը, ստուգատեսային ելույթին…

«Պատշգամբը՝ պարտեզ», լողափերի, ցանկապատերի ձևավորման նախագծերի առատությունն ինձ ոգևորեց… ինչպես և կրտսեր դպրոց-պարտեզներում մանկական ճամբարների՝ որպես լրացուցիչ ծառայություններ, մեկնարկային օրվաբազմաքանակությունը… Չորս ճամբար՝ Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցում, Նոր դպրոցում,Հիմնական դպրոցում, Դպրոց-պարտեզում, հաճախող 50 տարատարիք սովորող-երեխա ունենք, որոնց կեսը՝ ոչ սեբաստացիներ… Լողը, շրջակա միջավայրի ձևավորման նախագծերը, բացօթյա երաժշտական թատրոնը կդառնան ճամբարականների գլխավոր զբաղմունքը…

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

էլեկտրոնային ռոյալը

Աչքալուսա՜նք, Սվետա Ճաղարյանը, կրթահամալիրի երաժշտության ուսումնական կենտրոնի ղեկավարը, Կարեն Խաչատրյանը՝ նշանավոր Կայը, երաժշտության լաբորատորիայի ղեկավարը, և Լիլիթ Առաքելյանը՝ իմ սիրելի Պիլոն դաշնակահար, հասան իրենց մուրազին, դուք էլ հասնեք ձեր մուրազին…

Ա՛յ, այսպես էլ ապրում ենք հուլիսին Բանգլադեշում՝ ծիրան ուտելով, կուտ ջարդելով, չիր ու ջեմ պատրաստելով… փրփրաջրում լողալիս լողափին պերֆոմանս անելով…

Իմ օրն այսպես էլ է լուսանում, սկսվում… Արթուն եմ իմ ժամին՝ առտու 4-5-ի արանքում, բայց աչքերս փակ՝ սկսում եմ պատմել իմ օրը… Մի ամբողջ հավերժություն ու վայելք… Ամենակարևորը փակ աչքով

Դպրոցը սկսվում է…

Ուսուցիչների օգոստոսյան խորհրդակցություններին ընդառաջ Ընթերցողները, եթե հիշում են «Դպրոցի դիրեկտո՞ր, թե՞ կարգադրիչ» հոդվածում («Երեկոյան Երևանի» 1987թ. հունվարի 21-ի համարում) որպես իմ մանկավարժական հավատամք ձևակերպել էի. «Լավ ուժեղ դպրոց՝ նույնն է,