Եթե խնդիր կա, այս է խնդիրը՝ լինելը…
Թե չէ՝ հարցադրումը արքայազն Համլետի՝ «Լինել, թե չլինել. այս է խնդիրը»… — Մա՜մ, որ հայրիկը քո աշակերտը լիներ, ու դու իր գիրը գնահատեիր, ի՞նչ կդնեիր։ — Մա՜մ, հայրիկի գրավորների մեջ
Թե չէ՝ հարցադրումը արքայազն Համլետի՝ «Լինել, թե չլինել. այս է խնդիրը»… — Մա՜մ, որ հայրիկը քո աշակերտը լիներ, ու դու իր գիրը գնահատեիր, ի՞նչ կդնեիր։ — Մա՜մ, հայրիկի գրավորների մեջ
Հետո հասկացա Մելինե Մարտիրոսյանի նման, որ ես հորինել չգիտեմ․․․ ինքնագլոր է, ինքնախոս-ինքնահոս. սկսում ես, ու մի սահմանափակում կա՝ ծավալը, որ երկարատև մի ժամանակի, չորս և ավելի տարվա պայմանավորվածություն է․․․ Բանջարաբոստանայինով
Այս հարցախեղդը տոնական, որին ես դիմադրեցի՝ որքան կարող էի, Դավիթը հետաձգեց՝ որքան Լուսինե Փաշայան ուսուցչի առաջադրանքի վերջին ժամկետն էր, Արմինեն, Աստղիկով տարված, ձգեց հարցազրույցի մոնտաժն այնքան, մինչև Լուսինե ընկերուհին օգնության
Ես ու դու, որ յուրահատուկ այս աշխարհը՝ Բլեյանի դպրոցն ենք հեղինակում ամեն օր․․․ «Ես եմ․․․» այս նախագծով ուսումնական մեր Ավագ դպրոցի, Քոլեջի շրջանավարտների տեքստերն անհատական ամենակարդացվողն են. կնեղանամ, թե բաց
Սիրելի Նունե Մովսիսյանի «Եղիշե Չարենց. Զարմանալի աշուն» փունջը բանաստեղծությունների ինձ գրավեց միանգամից։ Գիտեք նոյեմբերի նկատմամբ իմ խանդոտ վերաբերմունքը։ Նունեն այս փնջի տակ դրել էր Չայկովսկու հոկտեմբեր ամսվա երաժշտությունը, որն իմը չէ, երաժշտությունն էլ
Դավիթ Բլեյանին առավոտ 8-ից 20 պակաս ինչպե՞ս արթնացնես, երբ «Թողեք քնեմ, ուզում եմ քնել, քունս տանում է․․․»-ն է արձագանքը, իսկ 08։25 պիտի լինի իր Բանգլադեշ-դպրոց տանող թիվ 39 ուսումնական երթուղայինում…
Երեկոյան, սովորականի պես, Դավիթը քիթը իր նոթբուքի մեջ խոթած, հերթական մուլտֆիլմն է դիտում․ — Դավի՛թ ջան, հերիք է, արի մի քիչ օտար լեզվի գրավորներդ գրենք,- համոզում, հորդորում է Արմինեն։ Դավիթը
This is an extract from Mr. Bleyan’s diary for the 14th of November. His greatness voter is in the center, whom the revolt government of the 2018 political generation change
Ցուրտ է, աշունը շրշում է, — ցուրտ է և սի՜րտըս՝ մըրսում է. — Սիրտ իմ, հիշո՞ւմ ես — աշուն էր, ուշ մի աշուն էր Կարսում, — Ճի՜շտ այսպիսի մի աշուն էր, ցո՜ւրտ՝ խշխշում էր աշունը, — Թաց՝ սրթսրթում էր աշունը, ինչպես