Թե չէ՝ հարցադրումը արքայազն Համլետի՝ «Լինել, թե չլինել. այս է խնդիրը»…
— Մա՜մ, որ հայրիկը քո աշակերտը լիներ, ու դու իր գիրը գնահատեիր, ի՞նչ կդնեիր։
— Մա՜մ, հայրիկի գրավորների մեջ սխալ գտնո՞ւմ ես…
Մայրիկը, որ ինձ միշտ, այսօր էլ, որպես կրթահամալիրի Քոլեջի ուսանող, տիար է դիմում, ծոցվոր, իսկական Արմինե, ժպտում է…
— Անվերջին գումարած կնշանակե՞ս…
Իմ ժպտալու հերթն էլ հասավ…
Դավիթն այսօր, առավոտ յոթին ոտի է, չնայած որ երեկ ուշ քնեց… Հայրիկին-մայրիկին քնած տեսավ, անկողնում. ոգևորված է․․․ Ոնց որ ես, զվարթաձայն կանչում է.
— Էս վեր չե՞ք կենում։ Արդեն ուղիղ ժամը յոթն է…
Անհամբեր է․ դպրոց, Բանգլադեշ է տենչում…
Դեպի ավտոբուս, տան աստիճանների վրա, հայր ու որդի քննարկում ենք Սեբաստացու օրերի մեր նախագիծն անկատար… Գիր է, պատում հրապարակային, իսկ մերը՝ անձնային կյանքի գաղտնիքով… Կիմանաք…
Իմ 1499-րդ գրի հերթն էլ եկավ, չէ՞. սա է… Պատմվում է՝ լսեք-չլսեք։ Իմը հեշտ է․ ես ու իմ ներսի ակունքով աղբյուրը, որ մշտահոս է․․․ Դժվար է ընթերցողի համար 1500-րդը, վաղվա գիրը, պատումը․․․ Ի՞նչ նվեր պատրաստի, ինչպե՞ս պատրաստվի․․․
Իսկ իմ մտածումները նոյեմբերի 21-ի հետ են՝ ետհոբելյանական շրջանով… Կլինի՞ 1501-րդը, չէ՞, ինչպիսի՞ն կլինի… Եթե խնդիր կա, այս է խնդիրը…
2-4 տարեկանների ձեռքին խոշորացույց է. գործունեությանը մասնակցում են կրթահամալիրում վերապատրաստվող դաստիարակաները:
Լուսանկարները՝ Սոնա Կարապետյանի:
Մանկավարժ հրահանգիչների՝ Արատեսի դպրական կենտրոնի 2018-2019-ի ռազմամարզական շրջանի ձմեռային բաց հավաքը երկօրյա, հնարավորություն կտա և՛ Վայոց ձորի, և՛ կրթահամալիրի ուսումնական հաստատություններին՝ գնահատելու և՛ իրենց պատրաստության վիճակը, և՛ բնության գրկում ձմեռային դպրոցի պայմանների առկայությունը․․․ Անցյալ տարի Երևանում, ձմեռային բազա դարձած Ջրվեժի հատուկ տարածքում ձմեռ չեղավ․ անձյուն եղավ… Այս տարին ուրիշ կլինի՞ և՛ Ջրվեժում, և՛ Արատեսում, որ Ջերմուկի բարձրությունն ունի․․․ Պատրաստի վիճակի կբերվե՞ն և ձմեռային մարզատոնի պարագաները՝ դահուկ-սահնակներ, և՛ ուղիները, վառարանները չոր փայտով․․․ Ա՜յ, այսպիսի գործնական խնդիրներով հավաք, որ նախատեսված է նոյեմբերի 29-30-ին․․․
Լուսինե Փաշայանի ու Սոնա Փափազյանի կիրակնօրյա այցը՝ խաղաղ-ընտանեկան, հեղինակային մանկավարժության մի արտագնա նախագծային հավաք․․․ Շատվոր՝ շնվոր, քչվոր՝ տնվոր․․․ Ումի՞ց եմ լսել․․․
«Ձմեռ պապ 2018-2019» դեկտեմբեր-հունվարի մրցանակաբաշխությունը ստուգատես է հեղինակային մանկավարժության նախագծային ուսումնական աշխատանքի ձեռքբերումների, իր մշակողով՝ ուսուցիչ-հետազոտողով, մեր հեղինակած կրթական միջավայրում ուսուցման ներառական կազմակերպմամբ, կրթական փոխանակումներով․․․
Կրթահամալիրի Մայր դպրոցի բրուտանոցում:
Հանրապետության նախադպրոցական հաստատությունների, դպրոցներում նախադպրոցական-նախակրթարանային գործունեությամբ զբաղվող դաստիարակների հերթական խումբն է կրթահամալիրում, նրա հինգ նախակրթարաններում՝ իրական ուսուցողական բաց միջավայրում․․․
Իմ տեսադաշտում, ողջ աշխարհը չասեմ, Հայաստանն է․․․ Այս գրով՝ եթերում է Երևանը, իր Պլանի գլխից դեպի Նորքի զանգվածներ ձգվող Մյասնիկյանի պողոտայի՝ ես ասում եմ գետնի տակ անցած Գետառի ձորով․․․ կենդանաբանական այգին հարող կենսական տարածքով․․․ Հենց Հերացի փողոցով, կամրջով վեր, իմ դիմաց աջ ու ձախ լանջերով ճառագայթով ծավալվում են դարավանդները խաղողի պատմական, որ Հռենոսի վտակների հովիտներում 1995-ին այս շրջանում իմ տեսածի արտացոլանքն է․․․ Ի՜նչ խաղող, ի՜նչ գույներ․․․ Մինչև Ջրաշխարհ-Բուսաբանական այգի ձգվող մի կենսաբազմազանություն, որ այսօր անխնա-բարձիթողի է… Ի՜նչ հանրային-համաքաղաքային-համազգային նախագիծ է․․․ Տասնյակ տարիներ բաց թողնված , այնքան, որ թվում է՝ նախնադարյան ժամանակներից եկող, դարավանդներին վերջապես բազմատեսակ խաղողը հասնի՜, կենդանաբանականն ու բուսաբանականը հավաքեն իրենց շուրջ եղած անխնամն ու ամբողջական՝ Նոր ու Հին Նորքը կապող կանաչ-կենդանի աշխա՜րհ կազմեն, մի հանրակրթական միջավայր, որի միջով կանցնի ոչ միայն Երևանը․․․
Վայրի բնության ու մշակութային արժեքների պահպանման հիմնադրամի հիմնադրի՝ Երևանի կենդանաբանական այգու տնօրեն Ռուբեն Խաչատրյանի վերջին շրջանի՝ 2012-ից սկսած, գործունեության, իրագործումների, նրա այսօրվա հայացքի-հեռանկարի մեջ սրա և՛ ծրագրային մշակումներ եմ տեսել, և՛ լուծումներ գործնական․․․ Թվում էր, թե այս հինգ-վեց ամսվա՝ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարության, քաղաքային նոր իշխանության, այս նախընտրական շրջանի հանրային ուժը հենց այսպիսի, մեկ-երկու, տարիներով պատրաստվածի, անձի-խմբի-կազմակերպության հայտ դարձածի, ծրագրի-գործի-կյանքի-անելիքի հանրայնացման շրջանն է… Ինչե՞ր եմ լսում քաղաքապետարանի հաղորդագրության մեջ… լայնամասշտաբ ստուգումնե՞ր՝ խորհրդային շրջանից ծանոթ․ գործն ու գործի մարդուն իր առաքելությունից զրկո՞ղ… Թույլ տալ չի կարելի, չէ՞ որ նոր, այնքան դժվարությամբ, ծախսերով, ջանքերով փոխված Կենդանաբանական այգին, որպես հանրային տարածք, բոլորիս աչքի առաջ է…
«Գեղարվեստը կրթահամալիրում» նախագծի պատասխանատուների աշխատանքային հավաք Գեղարվեստի հարթակում:
Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1499