Հասմիկ Թադևոսյան.- Բարև Ձեզ, պարոն Բլեյան, մենք հիացած ենք Ձեր կրթական համալիրով և կարծում ենք, որ շատ ճիշտ ուղի ենք ընտրել` մեր փոքրիկին Ձեր կրթահամալիր բերելով: Մենք սիրիահայեր ենք, ու մեզ
Էլյա Մկրտչյան. — Բարև Ձեզ: Կցանկանայի՞ք համագործակցել: Ես ներկայացնում եմ «Կարեն-Սևակ պրոդաքշընը», որը բաղկացած է տաղանդավոր երաժիշտներից և երգահաններից: Սա իրենց առաջին գործն է, հանդես են գալիս իրենց կատարմամբ. առհասարակ աշխատել են
Լիլիթ Անտոնյան. — Բարև Ձեզ պրն. Բլեյան: Ներողություն եմ հայցում` Ձեզ սոց. կայքի միջոցով դիմելու համար: Ես կազմել եմ կրթական ծրագիր` «Ճամբարները որպես մշակույթի ուսուցման ձև» և ցանկանում եմ ներկայացնել Ձեզ`
Աստղիկ Ռստակյան. — Բարեւ Ձեզ, պրն. Բլեյան: Վերջերս բավական հաճախ եք մասնակցում տարբեր հեռուստաեթերների: Երեկ նայում էի «Ազատ գոտին» Ձեր մասնակցությամբ եւ հիացած եմ: Ամեն անգամ Ձեզ լսելիս հաճույք եմ ստանում:
Ես՝ գիտեք, ծնվել և մշտաբնակվում եմ Երևանում: Թբիլիսին, գիտեք, շատ եմ հավանում: Եթե կառուցել ենք այս քաղաքը միասին, վրացիների հետ (փաստ է` մասնակցել ենք Թբիլիսիի կառուցմանը), երկար ապրել ենք միասին,
Դավիթ Բլեյանն արթնացել է ժամը 05-ին՝ աղմուկով. «Պապան գնացել է», հետո՝ անկողնում շորերը հագել, որ պապայի հետ գնա գործի, հետո, երբ հայտնաբերել է պապային, «Ուկա» է պահանջում։ Ստանում է, իհարկե։
Հունիսի 20-ին, Ա. Բաբաջանյանի անվան համերգային դահլիճում տեղի ունեցավ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի «25 տարի մոբիլ ու ստեղծական» հրապարակային հոբելյանական հաշվետվություն-համերգ-ցուցադրությունը: Համերգը նկարահանել-ներկայացնում է «Սեբաստացի TV»-ին:
Ձեր շրջանավարտն արդեն զինվոր է, ու կարևոր չէ, թե որ զորամասում:
Դավիթ Սեբաստացին ինքնուրույնության շրջադարձային փուլում է՝ վերջնականապես է հրաժեշտ տալիս իր պամպերսին. «Սասունցի Դավիթը վարտիք է հագնում, պամպերս չի հագնում»։ Իսկ շաբաթներ առաջ ինքնահրաժարվեց մայրական ծծից. Թումանյան պապիկը պատահական հո
«Արմենիա» հեռուստաընկերության «Մարդկային գործոն» հաղորդման հյուրը կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանն է, թեման՝ Ավագ դպրոցի ճանապարհը: