Գուրգեն Մահարի Երկու գազել Երևանին 1 Այնքան կարոտ, այնքան կրակ պիտի թողնեմ քո փոշում. Ու արնավառ այնքան երակ պիտի թողնեմ քո փոշում: Թափառումներ հազարախոհ ու կարոտներ անորոշ, Այնքան երգ ու
— Մեկ միլիարդը որ մեկով պակասացնե՜նք… Դավիթ Բլեյանն առաջադրում է, ինքը՝ լուծում խրոխտ. — Ինը հարյուր իննսուն ինը միլիոն ինը հարյուր իննսուն ինը հազար ինը հարյուր իննսուն ինը… Հետո մեկով,
Քանի ամիս է տարվա մեջ հնարավոր տեսնել Արարատը Երևանից… Հայտնի երկրաբանը պնդում է, որ դրա պատճառը սմոգն է, որն առաջանում է աղբի, խոտի և տերևների այրումից ու փոշու պատճառով… Բոլոր
Ամառային մե՜ծ ճամփորդության ժամանակն է՝ նախահունիսյան պատրաստության այս շրջանով ու ամենասեբաստացիական հունիսով՝ իր ուսումնական բազմազան ճամբարներով՝ բանգլադեշյան, Արատեսի ու Սևանի «Ժայռի» վրանային, փառատոնային-ստեղծագործական հարթակներով… Ճամփորդի ձեր ուսապարկը հավաքեք՝ քնապարկով անհատական,
Կիրակի օրվա զբոսանքը մեր տան շուրջ՝ Վերնիսաժով, իր շարունակություն հրապարակամերձ այգով մինչև Հանրապետության հրապարակ, Հանրապետության փողոցով մինչև ինչ-ինչ գնումներ․․․ Արմինեն, Դավիթը, ես, Աստղիկը սայլակով մինչև կեսօր․․․ Լավ է, երբ խանութներում,
Բարի լույսը՝ Աստղիկ Բլեյանի հետ, որ իր ծննդյան 6 ամսվան ընդառաջ պոլիկլինիկայում գրանցել է իր ցուցանիշները և կարգապահ-հասուն պատվաստվաստվել։ Առավոտյան մեր զրույցն էլ, ա՛յ, այսպիսին է։
Իսկական հարսանիքը հունիսի 7-ին, 8-ին է Երևանում՝ կրթահամալիրի բանգլադեշով-ագարակով՝ հարսանյաց խաղերով, ծիսական հյուրասիրությամբ, Եղեգիսի կիրճով, Շատինի-Արտաբույնքի-Եղեգիսի հարսանեկան ուրախությունների միջով Արատես, ծիսական հարթակում-դպրական կենտրոնում, Արատեսի դպրական կենտրոնի ղեկավար Սմբատ թագավոր Պետրոսյանի
Խոշորացույցի բարձրախոսով։ «Խոշորացույցը» Մարինե Ամիրջանյանի հայտնի է, իսկ «Բարձրախոսը» իր ռադիոն է, որի անունը ես տեղում դրեցի։ Արևելյան դպրոց-պարտեզի երեկվա կլոր սեղանին «Նոր ռադիո»-ն էր՝ իր դասարանական ու բլոգային խմբագրություններով… Մենք
Դավիթն ու իր պանդա-արջուկը նոր, որ օրեր առաջ մեր ուշադիր-քնքուշ սեբաստացի Աստղիկ-հարսիկը նվիրեց, ենթադրում եմ՝ Դավթի Աստղիկ քույրիկին, անբաժան են, ինչպես իր ծնունդով ընկեր հսկա գորշ արջուկը… Տեսեք՝ ոնց է
Բուռն էր օրը երեկվա. սպասելի էր, ես պատրաստվել էի խաղաղ-ընտանեկան կիրակիով… Սիրում եմ, երբ Դավիթը Բլեյան երկար-անշտապ իր կիրակիի մի մասն անցկացնում է լողարանում ու ինձ մեկ ու մեջ հրահանգում.