Ես, հղում անելով Շիմոն Պերեսին (Անուշ Սեդրակյանի այս «Չավանդույթ» տեսանյութը դիտեք-լսեք), պլաններ եմ գծում ու դրանք իմ ամենօրյա աշխատանքով իրականացնում… Այդպիսի պլան է, ասենք, «Ուսումնական Գյումրին»… Իսկ Գյումրիում մեր աշխատանքային
Առաջ ընկնել ոչ մի կերպ չի ստացվում, մեր ուսումնական օրացույցով էլ չի լինում։ Դեռ լավ է, որ փետրվարի 1-ի մեր աշխատանքային, նախագծային խմբերով Գյումրի այցելությունը կայացավ. իրական խնդիրներ, դրանց համապատասխան ընտրված-առաջ եկած սեբաստացի
Գիտե՞ք՝ Դավիթ Բլեյանն ամեն օր ինչ անվտանգ է անցնում իր ննջարանի անկողնուց* մինչև ծնողական սենյակ, մութի մեջ, զիգզագով, առանց պատին-անկյունին-բաց թողած դռանը դիպչելու… Հետաքրքրասեր հայրիկին հանկարծ ցուցադրում, պատմում… Ա՜յ քեզ
Լավ հարսանիք՝ իսկական արևելյան, Հակոբ Պարոնյանի մասնակցությա՞մբ, սարքեցին իմ գլխին Հենրիկ Մալյանի թատրոնում… Տունը մեր՝ թատրոն-կինոտնից քայլերի վրա… Ես գլխացավ չեմ հիշում-չեմ ունեցել, 1285-րդ՝ չորրորդ տարվա անընդհատ գիրս փնտրտուքի գործիքով
Որպեսզի բոլոր մեռածները նրանով վերակենդանանան… Կինոռեժիսոր Մարիա Սահակյանի, զարմանալի արվեստագետ կնոջ, նույնքան զարմանալի սովորող-արվեստագետ Սեդայի, հինգ երեխայի մայրիկի մահը կիրակիով իր սև գործն արեց… Որքան էլ դաժան-երկարատև հիվանդությամբ տեղն արած՝
Ինձ համառ չանվանեք իմ օրը Իմամ Սաջջադի մատյանով՝ աղոթքով, 8-րդ անգամ սկսելու համար․․․ Եթե համառն ու հաստատակամը հոմանիշներ են, գովենք իմ հաստատակամությունը՝ մեր աշխարհից պարսից կողմ հանրակրթական բոլոր դարպասներով մտնելու
Առասպելի մասին կարդացեք, լրացրեք, թարմացրեք այս հղումով․․․ Իրականությունը դառնում է բոլորիս աչքի առաջ ու բոլորիս մասնակցությամբ, որպես հարսանիք, իսկական, ուսումնական նախագծի ձևով․․․ Ասել է թե՝ որևէ հղումով չեք պրծնի, պիտի
Էլ ի՞նչ արարողապետ՝ էն էլ հեծանվի վրա, տարածաշրջանում հայտնի կամրջաշինարար, որ օրվա երկրորդ կեսում չստուգեր հարսանիքին մասնակից բոլոր երաժշտական խմբերի պատրաստությունը, մայր դպրոց-մեդիակենտրոն ճանապարհին չայցելեր գեղարվեստի կացարանի դաստիարակ կենվորներին՝ բոլորը
— Դավիթ Բլեյան, պրծի հավաքվի, դուրս ենք գալիս… Դավիթը մեր՝ վերացա՜ծ, բաց դաշնամուրի առաջ կանգնած նվագում-երգում է… — Համ էլ ես գտա նոտան… Այսօր տոն է Սուրբ ծննդյան… Ու շարունակում
Պապ ջան, կներես… Այսպես ես դիմեցի երեկ իմ Շամխալբեկ հորը, երբ ավարտել էի թվով 1278-րդ օրապատումն անընդհատ ու ընկղմվել գոլ ջրի բաժակով մի հեռավոր փնտրտուքի մեջ խորը-անանցի… Չփոխեցի-չավելացրի. հա՛մ գրել